Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Fuşya teraslarda serinlik
Ötelerde birkaç tekne.
daha derine düşen adımlar
Pelerinaltı saklambaçları

böyle akşamların birinde
kuşlar
nereye giderler gözüpek susuşlarla
sabaha mı gurbete mi

Düşe koklaya
Dizeler yazarken sana
Uykulara gömüldüğüm geceler oldu.

Biz şairler böyleyizdir
Yarım bırakırız bazen şiirleri

Bir dün tazeliğinin yalnızlığı serili
gözlerimin önünde.
Ondan önceki zamanlar
sarnıç gibi en derinlerde…

söyleseydin
kahvaltıya bir çatal bir bardak daha koyardım
simitçinin geçmesini senin için beklerdim
birlikte çıkardık sabah yürüyüşüne
gülleri sulardık başka kokardı senden sonra onlar

Anlamına yöneliyorum sabahının
-Ki-sen oradasın,o kuytudan bana el ediyorsun
Bütün mahremlerin başladığı yol
gerilidir bir kurşunun silueti gibi yüreğinde
tuzuna bir nebze bandıktan sonra
en bıçkın sularını bırakırım denizlerin istemiş olsaydın eğer hevesine

Orada kaskatı bir çökerti duruyor

Karartılmış mumyalar gibi durağan
Sureti,suları çekilmiş iç göl
Hangi iklimleri çözmeyi düşünür bilmediğimiz

Şiirler yazmıştım-ki-karalamışlar
Harfler nereye sürüklendiğini bilmek olası değil
Dağlar da vurulur mu şahdamarlarından
.
Tohum göm toprağa .her gelen konfeti
Döksün ayaklarına umrunda olmasın

o tını
pupa yelken ışıltı
melankolik


filbahri dikerken gözlerini

büyüyor
sen ağlamadığında göğsümedeki yara.


gözlerimi kıstım
uyukluyordu gece