Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

trenler de gülümseyerek yol almalı
alev ve buhar hatırına,varacağı yere


yalnızlığına sakla gurubun bulanıklığını
söz gelimi seni gölgesine çağırsın gül

şahlandı arsız bahar … bahçelerde şen sevgililer
suyu özleyen düşlerin atılımı bu…yaşamlardan sağılan
duyumsa ,çıldırtıcı kokular saçarak yol alıyor günler
dağılsın çarkın dişlileri … aşka vuran güneşler var

senin bütün yönlerinde bütün ücralarında varım.
eğiliyorum sesine.


sesin yer duygusu çünkü
döne döne altını çize çize okurken

Daha da aralanır öteler
Bam teli kopar inceldiği yerden
Küs tutar dalgasına kıyı .

Yukarısı girdap

Başka bir pazar günü
Birazdan sokak kararmaya başlar
Aynı kepenk sesleri köşedeki ampulün
Yanmasını bekleyen pervaneler

"Yetmiş yaşına kadar yaşayan şair azdır.Yetmişinden sonra şiire devam eden şair daha azdır.Yetmişinden sonra en iyi şiirlerini yazan şair dünyada tektir : Wallace Stevens.Bu durumda Süreyya Berfe'nin kahramanca çabasına hayran olmamak mümkün değil.Tabii Cevat Çapan ve Hilmi Yavuz'unkine de."
ORHAN KOÇAK'ın bir yazısıyla karşılaştım eski dergileri karıştırırken.
Süreyya Berfe şiirine (Kitap-lık, Eylül-Ekim 2022 ) 'Olmayan sürüklenen örtülü' başlığı altında dokunurken böyle bir giriş yapmış.
Suyum ısınıyor galiba,dedim içimden.
Bir tartışmayı başlatmak niyetinde de değilim.
Kendinize mukayyet olun 70 yılı geride bırakan dostlarım.

Anımsa lilayla birlikte öteki rengi,o kış günü ora senin bura benim diyerek daldığımız caddeleri...
Kokereç kokuları sinen dudaklarımızı anımsa
Duvarın dibinden baharla buluşmaya can atan sürgününü sarmaşığın...
Durup durup gözlerimize aktığımız an'ları
Anımsa, tam da bugünlerde
sana sevda kokulu şiirlerini bağrında getiren şairi...

Soluğunun izindeki bu kaygısızlık
Geciken uykuların kokusundan olsa gerek

Dingin dumanlar gördüm bir zamanlar
Şah damarımı öpmeye koşarlardı bana
bıraktıkların/

kalleş devingenlikte irkilirim gömülürüm acıya
ertelenmiş dinginlikten kış üşümelerinin uzayışından
ve çadırlardan kerpiç evlerden
zifiri karanlığında gecenin gömülür hüznüne kardelenler
körpe bedenler oyalanan zamana
artan endişeye ve uçmağ söylencelerine

1.geri yolla kurşunlarını,üsteleme,geri yolla bana
eğreti tümceler zamanı,her şey iki ayraç arası
yırtılmış tütün tarlalarında gözlerin bende uyudum uyandım
eş zamanlı psikozlarla dolu çılgın beynim