Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Nicedir böyledir
İri kıyım karartılar kaplar ortalığı
Suların yüzü örtülür birden
Bir sıkıntı ıkına sıkıla gelir
Bir testere ikiye böler hiçliği
Yanılırız yine.

Peşine düştüğümde senin
Irmaklar yol verir adımlarıma
Bulut mavileriyle donanır ortalık

Gerçeğe dokundum
H/içlendim..

Duyumsamak
Acıyla birlikte yaşamaktır.
Derler ama

Fosilleşen ne varsa,geçmişinde tutuyor.
Duyumsuyorum.

Nefretle kazıyorum klonlanmış endamını cücenin
kaldırımda yalpalayan sekişinden
işgüzar hoyrat gülüşünden arta kalan ne varsa hepsini

kışkırtıyorsun


üzerine hiç eğilmediğim
bir gözede ilk kez sızlamasını dişlerimin
Ilık günlerin doluştuğu takvimlerden

Örneğin
Çok az aydınlatılmış bir kıyısında
denizin
Rakı ,balık tava ve sen

Ve taş plakta dönen bir nihâvend nağme daha :

su silik bir iz bırakarak çekildi geceden
kendime sürüklenmeye alıştım

kasığındaki kilitli kokuyu unuttu düş
oysa yine uslanmaz o girdaba doluşacaktık

hep bulanık çıktı resimlerim ışığa boğuldum
masumiyetimle avundum
sismiş hoyratlıkları ‘ o yerde ‘ gizleyen
sıfır noktasında tutuşmalar her hamlesi başka üşüme
böyle bir kış akşamında
boşu boşuna sarıldım böyle olmayan göklere

botanik tuvali
börtü böcek
bir re sesi
sevi
su
b

Işık,Yol,Toprak

unutma akşam bitti mi geceye yürüyeceksin. gökyüzü aynı kalmayacak, gölgeler silinecek. Bildiğinden bambaşka olacak o dağlar,o tepeler, o ovalar, o ırmaklar,o denizler ...


geceyle birlikte aynı olacak üstüyle altı toprağın.