Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

..................?.................
-
venüs
fısıltıları varmış orada
o
akşam

dilediğin zamanlarda 'seni sevmiyorum' de bana
kimileyin aşkta böyle uçurumlar olur


karnım ağrısa da ince ince
sana yine çiçek taşırım şiirlerimle ay ışığında

bir ressam olur muyum zamanın ve mekanın
büyüsüne kilitlenebilsem


öykünerek
içselleştirerek

ve göçmeyen güzellikler ,susayışlar
gerilmiş zemberekler aynı atardamarlardan
o yakın gelişlerden
doğar her şey birden
güz’de gül gecede ay doğar
düşmez an’ın görkemi gönüllerden

Bazen sokakları karıştırılmış
Şehirlere benzer aşk.
Hangi gruptan olduğu
anlaşılamayan kan damlalarıyla

ellerimiz rengârenk düştü geçirgenliğe
deniz neyi düşündüyse haklıydı
biraz daha yaşlandı şair
derinlikleri kıskandık gökyüzünden
seni biraz daha kendine nazlanırken
gördüm sınırlarını kapatmış

1969 yılının Nobel ödülünü Samuel BECKETT kazanır.Bilgi verilmek için evi aranır.Telefonun öteki ucundaki eşinin verdiği yanıt şaşırtıcıdır :
-Felaketlerin en büyüğü!
.
İşlenmemiş bir suçtur,der her sanat yapıtı için Theodor Adomo (1903-1969) Suç,sözcüğünün böyle bir anlamı vereceğini hiç düşünmemiştim.
Daha iyi anlıyor insan, Nazım’ın yurduna hasret kalma cezasına neden çarptırılmış olduğunu.
.

duvardan nasıl düştüğüne
basıyor kahkahayı koca taş

kuş tüyü vantilatör arıyor serinlemeye
öğüt veriyor salıncağa yel
bir bobin sesi

Bir ömür boyu ne yaptın,diye soruyorlar bana.
Aynı çamurdan heykel yaptım, sonra bozup başka bir yerde bir yenisini …Çamuru çürüte çürüte geldim şimdiye,diyorum
Böyle böyle çoğalttım eskiz defterlerimi.
Yaklaşık kaç yıldır aynı şeyi yapmak benimkisi. Ne tuhaf bir eylemlilik!
Hep oradayım. Hep orada kalacakmışım gibi geliyor bana.
Ora, nerededir ve başkalarınınkinden ayrık mıdır; söyleyemem.

kurşun gibi böğrümde taşıdım seni
yanağındaki beni yurt edindim
iğde çiçeği kokardı avuçların


içimdeki kuşları her havalandırdığında