Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

GÜNCEL.
DEĞİNMELER

Kurtuluş ve Kuruluş…
Çöken bir imparatorluğun enkazı içinden çıkarak ve zorluklarla hesaplaşarak.
Zordu çünkü;çok zordu.

Dudağımda kopkoyu bir mor
Kendimi yok etme düşüncesi
herhangi bir harabede

Bir selvi dalbudak salarken

uzanmışım dalın en ucuna
sanki göğü karışlıyorum


öteki kuşlar uçuşuyor aynı bulutların arasından geçerek
bir eski model jet pamuk döşüyor ardı sıra

Ekşimiş kirecin kuyusuna sallayın beni
Kurumuş köklere tutunmaya çalışayım
………./Ötedeki masada rakı kadehini kaldırsın ellerin
Nefes alıp verdiğimi
Görmeyin,anlamayın
.

Nedir bu kalabalığı tek kılan
Savrulmak istersen
karşıda kocaman uçurum
Ayrı durma yazgınla
İnatlaşsan da
Takmaz seni ,düşer bir anda egolar

Nasıl söylesem
Dolaşımı sürüyor damarlarımda
Varlığının

Sağımdan sol yanıma kaçıncı koşu
Orada kalış

Çatlamış uğultular uçurumu bu yineleyiş,
Gerili yay,dağlayan şölen kıvraklığı
İçimdeki kanatlı ateş uzağımdan
Mehtap şımarıklığı yarımada telaşı şiir
Kendini doğuran sesinden
Güle oynaya koy(n)uma doluşan bir gondol

Toprağın kaçıncı katından gülümsüyor babam
Aramızda ufala ufala dağlardan da kocaman bir duvar
Köstebek yol açıyor sürekli ,zakkum soğanlarını
Öpüyor zaman
Ellerim nasıl açılıyor ve nasıl kapanıyor
Görmüyorum bir çınar eğiyor başını

Böyle bir lades tutmak da
varmış meğer seninle.

Aynı salkım saçak erguvansın
İçimdeki di’li geçmiş zaman
bahçelerinin

…………………………………Gündoğdu Buluşması’na

Kıraç topraktın
Yeniden doğurdun bizi
emekledikçe
Çoğaldığına tanık olduk