Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Sus tutulması
Yoksul bir iniltinin peşi sıra

Ah bu kadim gece
Onlarca yıl gibi, anlatılmaz toylukta

düşsel somutların
sözünü eskitmişim çoktandır


mavi,o gözlere perdelerini indirmiştir
aralama,göktaşlarını yudumlayamaz gölge

mutlu olacaktır bu şiir
sen hiç yoktan bir tutam güldükçe

frezyalar kıskanır eteklerinden
sıyrılan ateşi.
yakamoz ve sedir kokusu,ıhlamuru

yönünü değiştiriyorsun
bir başka yana evriliyor adımların
nedenini çözebilsem

çok sevildiğini biliyorsun
sahiplenildiğini

Uyandıran neyin yumruğu
Derin nöbetlerin dişlilerinde,keskin
Yansıdığı kırık camdan uzanır
öteki noktaya esmer öfke

tarihimin tarihini yazacağım.
hakkını verebileceğim tüm anlamlara açık olur mu ; emin değilim .
deftere nasıl başlayacağımı bilmiyorum.Ben terk etmedikçe arka kapak hiç örtülmeyecek.
Boşlukların içindeki boşlukları nasıl anatacağım?
Sorun bu çıkmaz sokağa saplanıyor.

Hiç uyanmadım bu sabah
Mağma yürüdü fay yürüdü dakikalar yürürdü
ölüm yürüdü arkam sıra.

Çığlıklar yürüdü,korkular ve sonra belirsizlikler
Acım yürüdü kız kızan yürüdü

incelen kum denizindesin.deli dolu bir sabah.
denizle öpüşüyor güneş,tanıksın.
sırım mı sırım bir istek peydahlandırıyorsun bende birden
birden sol şeride dalış gibi bir şey bu
koyu kahveyi anımsatıyor tenin
şarabın kırmızısıyla kazınması gibi arzuların

su incelir
üşengeçlenir bir dağın merakı
kıyıda köşede kalmış mukavvalarla bileniriz
hırçın,bağımlı bir sırla sabitleşir kalbimiz

O tohumları savura savura
yüzyıllar içinde doğurdum mitimi
öldürmeye gücün yetmez senin
git öte