Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Kaprisli bekleyişe düşünce sensizlik
kışlıklarını giyinir deniz
Öylece durur ötelerdeki liman

Korkuyu korkutursak
Gülümsediğini görürüz ormanların
Düzün yerine geçer tersi.
Ürkmek,yabancılaşmak kendimize
Tanınmazlığı yeğlemek durduk yere
Gümüş kapaklı albümü kapatmak birdenbire

Bozuk çalan plaklar albümüdür
Fışkıran umutsuzlukların gölgesinde saklı hüzün
Ama
Bulmuşuz birbirimizi bir kere,bir kere
Deli dolu ,uzun yağmurların ıslattığı günler
Bitti derken solar sevda renkleri güzün

sana surlarımı yıktım,gül bağışlıyorum sana
imgeleri ve algılayışları ve sözsel sevişmeleri
al yanına,yarına bırakma


huyumdan,suyumdan hatta kendimden vazgeçtim

Sende kalmama ses çıkarma , yolculuk öncesi tedirginlikler yaşatma bana.Hoş gör.
Sana bağlanmışım biliyorsun. Kalmayı seçişimin bu düşünceyle ıraktan yakından ilintisi yok.
Gidersem içimde derin bir boşluk oluşacak ; o boşlukta katlanılmaz sızılar içinde kıvranacağım.
Sılam da gurbetim de sensin. Sende dönüp durmak yıkar beni, eritir beni, tüketir beni.
Senden ırakta olduğum her yer benim taşramdır.
Bunu biliyorum ; ama orayı tanımlayacak sözcük bulamıyorum, tümcelerim eksik kalıyor.

ışığın çekildiği yerlerde
alışılmadık kahkahalar


kemirgen tıkırtısı kapılardan
derisi yırtılmış o akşamın yabanıllığı

Senden bu akşam ,demlenmiş
Bambaşka yüz kokuları istiyorum
Çağıltısı tenimi ürpertecek maviler
Esintilerin körüklediği
Kekik salınışlı cilveler istiyorum.

hükümsüz eylül akşamlarının
düş kıyılarına açılan giriş kapısında
yolumu gözle


yarım bir sensizlik kokarsa emre muharrer gül

Düşlerken seni
Yıldızlar tamamen kapatır gökyüzünü
Işık denizi düşer gözlerine
Yedi rengin hepsi de sen olursun
Seçemem

bahar güzellemiş seni yemyeşil
kıyıya yığılmış hırpani adımların

yüzüne inmiş dağlardan yeniyetme yeller
tenleşmiş ihramın sakladığı yasakların