Ah benim biçare gönlüm,
Ufacık bir rüzgardan kırılan gönlüm;
Derdinin dermanı ağlamaksa
Yağmurları bekle,
Rüzgarı,fırtınayı bekle.
Bekle ki arkadaş olsunlar
Ben hayattaysam bir sebebi var,
Anlayamayacağınız kadar güçlü,
Geçerli bir sebep!
Hala denizler,ormanlar güzel,
Kırlarda açan papatya güzel,
Kırlangıçlar,martılar,güvercinler
Gözlerim uykuya yelken açmak üzere,
Gidiyor geliyor elimde kalemim.
Unutmuşum şiir yazmayı çoktan,
Kalbi okşayan kelimeler nerede?
Ne rüzgarın sesi var bana ninni söylesin,
Ne de yosun kokusu geliyor
Bahçemde ki söğüdün salkım saçak dalları yerlere uzanırken,
Sen geçtin salına salına,
Biraz gururlu,biraz yabancı.
Hep yalnız,hep üzgün,
Her zaman kaygılıydın.
Buğulu camlar misaliydi gözlerin,
Öyle karşılıksız seviyorum seni,
Uzaktan,gözlerine bakmadan,yanında durmadan.
Şu türküler var ya,
İşte onlar yavaştan öldürüyorlar beni.
Her bir mızrap,bir kılıç darbesi kalbe saplanan.
Her bir yaradan sen akıyorsun,kan değil
Üşüten gecenin ayazıyla ağlayan çamlar;
Elleri gövdenizde sımsıcak,
Minicik kalpleri sevgiyle çarpan
Gözlerinden oyun fışkıran,dostluk fışkıran
Biz çocukları arıyorsunuz,biliyorum.
Ey benim iğneleri ellerime batan,
Bir titremeyle uyandım geceye,
Bir zamanlar önemsediğim herşey
Gözümde önemsizleşti birden.
Ne var ne yoksa yırttım attım;
Bu şiirler var artık beni anlatan,
Bir de kapının arkasında asılı kalan gitarım.
Rüyada mıyım ne?
Yıldızlar uçuşuyor kafamda.
Bir serseri rüzgara kapılmış,
Avare avare dolaşıyorum yollarda.
Güneşimi kaybetmiş olmalıyım,
Çok uzaklarda
İki dosta özlemim var.
Seslerini duysam
Yetip de artacak bile.
Ne yazık ki;
Ah bu inat,
Niçin kar altında üşüyen serçelerden yok farkım,
Yağmur yağsa,buz tutacağım,kırılacağım.
Ellerimi atsam çam ağacının batan her bir dalına,
Ziyanı yok,bir kez daha bulut yağar başımızdan
Beyaz beyaz,pamuk,pörçük,anlamsızca,öylesine.
İş olsun diye,say say bitmez.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!