Nazmiye Kayar Şiirleri - Şair Nazmiye Kayar

Bir acı var yüreğimde,
Düşündükçe kahreder,
Tüm hatıraları anımsarda,
Yüreğime acı çöker,
Hatırlar da kırdığı kalpleri teker,teker
Ağlar yüreğim ağlar,

Bu gözler,bu eller
Kahrolası bu kalp benim mi bilmem?
Bildiğim tek şey;
Umutsuz bir vaka olduğum,
Sonsuza dek.

Bir bıçak sırtı yalnızlık;
Alacakaranlıkta yokluklar gelir aklıma.
Yıkılanlar,gözlerinin ta içine bakamadıklarım.
Dokunamadıklarım,söz söyleyemediklerim.
Usuldan bir yağmur yağar,
Akşam çabuk olur,

Yokluğunda kağıtlar,kalemlerdi biten,
Sonra sevgiler tükendi.
Diz boyu nefretlere battık,bulandık
Vurduk insanları zehirli bakışlarla,
Üzerlerine topraklar attık...
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı,

Yok,kalmadı sevdan ile bende bir parçacık ben!
Solumda taşıdığım yürek
Kan değil,seni gönderiyor damarlarıma.
Uğramadığın yer kalmadı,
Varlığımın en ücra köşelerinde dahi sen!
Parmaklarımın arasından süzülüyorsun,

Kaderde ayrılık da varmış;
Koca koca buz dağlarının arasında kalmış kalbi.
Varlığımda donmuş,soğumuş,
Ölümle yaşamı arasında,
Unutulmuşum öyle beter,öyle acı.
Yırttım attım o yumuşacık sesinden fırlayan sözlerini,

Yaz bitmeden çıkmalıyım dağlara,
Saçlarımda rüzgar,gönlümde neşe.
Şöyle boylu boyunca uzanmalıyım toprağa,
Gözlerim gökte,ayaklarım sıcaktan çatlamış taşlara değmeli.
Yaz bitmeden çıkmalıyım dağlara,
Uzaktan seyretmeliyim şehri,

Hayallerimin diyarı,
İstesem seni bana verirler mi dersin?
Adım adım gezsem sokaklarını,
Her köşende resim çekilsem,
Hatta kaldırımlarında uyusam,
Boğazı seyretsem gün batımları dahil,

Gülüm,hayat bu belli mi olur;
İlla döneceğim diye bir şey yok,
Ölüm var bilmez misin?
Elim kolum bağlanıverir.
Sen beni sevmeye devam et,
Ben seni seviyorum.

Daldı gözlerim bir yeşil dağa,
Ağaçlarında kuşlar öten dallara,
Uçtu ruhumdaki yaramaz çocuk
Bıraktı beni bu hayatta tek başına.

Yakalamak için çocuk ruhumu,