Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ateşlerde yaktın yetmezmi sana
Bırak sen yakmı kalsam sabaha
Bu yanık iyi olmaz götür mezara
Külümü savurma göster çocuğa

Kendim için yapamdım ki ağlıyım

Amaç büyük olduğunu anladım
İçinde sevgi var rahat bıraktım
Kendimi dışarı atmak istedim
Rahat bırakmıyor gece yatmaya

Öyle sevdim ki kendimden fazla

Geceler benim için gelmişse
Gönüler uzaksa ben gideceyim
Seni görmek hayel ben etmiştim
Evde oturmam bana çok zordur

İstediyin oldu ben evde felçim

Karşımda çok güzel birisi duruyor
Kamaştı gözlerim yaşardı gözüm
Sarıyıdı saçları beline düşmüş
Gülünce çukurdur gamzesi kızın

Elini o anda tutmak çok zordu

Farzetki cezam var çekim kurtulsun
Yılarca çok çektim bu nerden çıktı
Bitmez tükenmez cezamı çektim
Afa gerek yoktur ben fazla çektim

Olmayan suçları koydu üst üste

Allahım yardım et çirkef insanlar doludur
Anlamak çok güçtür tutarsa bırakmaz ki
Girmeye çalışır bilmeden içerine çıkmaz
Satmaya uğraçacak farkına varmıyacasın

Ya havadan ya sudan tutmuş beni yiyecek

Farklı dinliyorlar o ben değildim ki
Sesim ses görüyorsun benim işte o
Ağlatmadım kimseyi kendim hariç
Ağladım yılarca susturan hiç olmadı

Kaşınan göz arası öpülcek yerimiş

Hüzünlendim bugün değilim ki kendimde
Aklımdan çıkmıyor vardır eski mesele
Yatarken benimle gezdiğimde bırakmaz
Talihsizlik var bende kaderime çok yazık

Sabun gibi harcandı bendeki bu şansızlık

Hasiret çok çektim birileri bilmez ki
Birileri geçti garip burda görmez ki
Rüyada içimde ben çok uzağım
Tüten sevgi var ya o bende bitmez

Göz yaşım akıyor şimdi yok olmuş

Özledim ben köyümün yolunu toprağını
Lavaşsız olmaz ki yanında tendir var
Sinide plav üzerinde kişmiş gazmağı
Gatık aşı salmanca yemesi hoş olur

Evlerde anım var unutmam ne mümkün