Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ben çok sevdim o hiç beni sevmedi
Kör yaşamışım demek nasıl bilmedim
Aldı benden bütün kalmadıki sevgiler
Sayamam ayırmak o kadar zor ki

Nefesimle ben onu yaşatım her gün

Gülmeye hasiret kim varsa eyer
Tutmasın güleni huzur buluyor
Aklı karışan insanlar varsa
Çabuk çöker sevgi nedir bilmiyor

Halka gibi gözlük gözde durursa

Tutma gitsin zorda olsa gidecek
Ya katil olursun yada söz geçmez
Bırak gitsin çok yalvarma gelecek
Zorda olsa sevdim beni sevmedi

Yapıştım kopmaya niyetim yoktu

Yarım kaldı bir gün sana dönecem
Sana söz vermişim ben işte geldim
Biliyorum geç kaldım sana gelmekte
Sen güzelsin bas bağrına beni sev

İlk geldiyim gün halen aklımda

Yasakları ben kaldırdım gir girebilirsen
Kapıları açık koydum istersen girersin
Sen o gün aglatin yaptın ben yapmam ki
Çıkmak kolay degil ben burada esirim

Göz yaşlarım akiyor demedim ki buradan

Etirafta çok döndüm usanmadım ki
Delimi bu adam mevlana olmuş
Gölgemle yürüdüm tepemde güneş
Geleceyim bir gün af dilemeye

Gözümün üstünde ay gibi kaşım

Gece çok karanlık sabahı bekliyorum
Değiştim burada sabahlar geç oluyor
Senin yanında rahat ilk defa yatıyorum
Anna alıştım sana kalacağım yanında

Beni salma gidiyim burası vatanımdır

Arkadaş yatıyorlar uyanmaz ki vatandaş
Götüyor gizlice sana umut verenler
El koyalım önüne geçmeliyiz berber
Müslümanda oluyor bu şekilde hırsızlık

Soğan gibi soydular pilan yok etmekse

Kalbim firar etmiş bilmem ki nerde
Yastık küsmüş üzerinde göz yaşım
Yatak dar geliyor yanlızlık çok zor
Babalarda ağlar sebep söylenmez

Hasret çeken varmı gelsin öğretim

Dünüya dönüyor durduran kim olacak
Angırıyor amerka sırada vardır avurpa
Yedi doymaz halkı bu elimizle vermişiz
Geriye vermek yoktur alır kalır kasada

Duman sardı gök yüzünü bak fırtına geliyor