Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Nakadar zavalı olmuşum burda
Uğraş için tüm gücümü harcadım
Kendine bıraktım benden olanı
Bozuk para gibi beni harcadı

Kendinide hiç yok yere harcadı

Canım sıkılıyor geçmek bilmiyor
Evde özüm gözüm benim yolarda
Ne yemeyimin tuzu nede tadı var
Güneş size doğmuş bana doğarmı

Benimle oynandı demem adını

Kalın duvar örülüdür mapusa
Demir kapı büyük kilir üstünde
Gen giren buraya saçlar ağartır
İslah yeri derler işkence sanki

Yorgalar isitmaz nefes nefese

Küçüken oynardık yoktu yabancı
Ağızla konuşup kırmazdık kalbi
Tarla bağ bahçede sanki bütünüz
Unutamam hayelimde olan o kızı

Dolu dolu yaşıyorduk hepimiz

Kaumar ben oynadaım tez kayıp etim
Kazanan çok uzak ben gülüyordum
Elimde dosuyam var yargıç karşıda
Sorma sen avukat ben çok dertliyem

Yolun açık olsun bakama arkana

Nefesim yetmez belki uzaklaşma yanımdan
Mahşer günü belkide hesap soracam sana
Yazmışım ben her şeyi benimde varsa sana
Gözlerim çok istiyor ben ölürsem bak bana

Misafir gibi bak birgün ben de göçecem

Nar tanesi gibi ben çok sevmişim
İçimde sakladım çıkması yasak
Bir tane deyil ki hepiniz var ya
İçimde sevginiz nar gibi çoktur

Adınız çiçekten gülden koymuşum

Adam evde konu yalan susmaz ki
Hasta diyor kimse onu duymaz ki
Fırsat vermez çok konuşur bitmez ki
Yalanlar üstüste yığınla dolmuş

Yaşamak bu değil bırazcık gülsen

Günler öyle çabuk geçiyor ki burada
Yaş geçti hiç farkında deyilim
Sizin için seviniyorum burada
İzine gelince doyacam size

Umurumda deyil k i geçmişse yaşım

Yapacağını yaptın şaşırmışım kendimi
Nereye gidiyorsam aklımda sen varsın
Birde kısa kesip yarına kalsın konuşma
Ben işte o zaman yatamıyorum o akşam

Nasıl olmam gerek anlat bana hepisini