Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sevgimi sökerek aldın elimden
Hayel ben kurmuştum kaldı içimde
Bitirdin ömürümü aynalar tanımaz
Sevgi sende kalsın ben perişanım

Sevdana sarıldım çürükmüş iplik

İki insan birbirlerini severse
İlan eder seviyorum diyorsa
Karşlık yok tamam diyorsan
Sevgi işte budur yola gidilir

Sevgi misafir dir iyi ağırla

Yoruldum be güzel bu bana azdir
Gözüm yolda kim gelipte kurtaririr
Tanimam kimseyi seni bekle evde
Öleceyimi bilsem acmam kapiyi

Aci cekiyorsam sor ki nedendir

Dilim lal gözüm bakar konuşamam yasaktır
Kalbim acı çekiyor dur diyenler çok uzaktır
Canım sevmek istiyor yalan yanlış diyemem
Aşka inanmıyorum sevgi bende tomarla

Paket etim sevgimi astım evde tavana

Sevginin direği yok çöktü altında kaldım
Aradım ben yılarca direkli sevgi yok ki
Sana ayıt o direk yaparsan sağlam olur
O marfet bende yoktur sevenlerim çoktur

Aya muhtaç olmuşum güneş doğmadı ki

Hadi git kandırdın bu seferde birini
Seni yalancı arama beni artık
Beni sen satın düşmem ki ağına
Sana göre deyilim fark işte budur

Güzelsin bulursun belki bir kaç yıl

Mahfetin bu dünüyamı şimdi sefilim
Nereye ben gidim sen koymuyorsun
Gördüyüm her insan çok gülüyordu
Hayat kısa gel de hayel kuralım

Seni kırmam asla beni güldürdün

Tutamadim gidiyor uslanmadı ki gönül
Aradigi cok uzak görmeden nasil gider
Başımın belasidir adi fatma mı yasemin
Yaşamadım ki aşkı hangi renktrn dir bu

Ferahat sirin sevdi ya benimiki o kadar

Türk demek vatan demek seviyorum vatanı
Bir can binbir canan bu vatana kurbandır
Vatansız ben olamam vatana can kurbandır
Neslim yaşamış burda benim canım kurbandır

Vatanımla övündüm çok güzel türk bayrağım

Mutsuzluk bitmedi sonu gelmiyor
Çıngırak çalınca ben çok sevindim
Zurna değil çalsın zehirli yılan mış
Vurduğu yaşamaz ben yaşıyorum

Şikayet etmedim ben de sevindim