Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kapı kapalı gelen yok gideceyim buradan
Kapımı açık koydum belki gelir çocuklar
Bu işkence bana yeter artık dur deyin
Ben etmem beddu siz edin farketmez

Beklemekten yoruldum gel de yola sor

Gitme be oğlum hava soğuk dışarda kar yağıyor
Üzerin ince üşüteceksin çek çeke bilirsen baba
Almadın bendeki paltoyu belkide yağmur yağacak
Üşürsen ben gelcem aklına ama geç olmuş olacak

Aklımdan çıkmıyorsun her sabah yapamıyorum kahfaltı

Çocuk bayramı bugün özgürce sevinsinler
Ağlayan olmayacak gülsün oynasın onlar
Armağan dır bu bayram Atamızdan hediye
Kutluyalım her yerde çocukların Bayramı

Meciliste toplandı mebuslar karar verdi

Gel diye mektuputa yazmıştım sana
Tek kaldım yüzünden gelmedi haber
Sevda şarkıları dinlerdim her gün
Resmine baktıkca içerdim şarap

Düşündükce daldım baktım çare yok

Hasiret kaldım muhabeti yok etim
Zaman geçti kalmadı ki o gençlik
Sesiz kalmış kapılarım çalınmaz
Uyandım geç oldu bırazcık fazla

Gece sehrederim semayı her gün

Hasiret kaldım köye yakında gideceğim
Köyde arkadaşlarımı göremedim ki ben
Bu sefer bitmez ki hasret kalırım bıraz
Gönül işidir bu doymadan dönmem ki

Köy benim ben burda köy çok uzakta

Canım sıkılıyor geçmek bilmiyor
Evde özüm gözüm benim yolarda
Ne yemeyimin tuzu nede tadı var
Güneş size doğmuş bana doğarmı

Benimle oynandı demem adını

Küçüken oynardık yoktu yabancı
Ağızla konuşup kırmazdık kalbi
Tarla bağ bahçede sanki bütünüz
Unutamam hayelimde olan o kızı

Dolu dolu yaşıyorduk hepimiz

Kaumar ben oynadaım tez kayıp etim
Kazanan çok uzak ben gülüyordum
Elimde dosuyam var yargıç karşıda
Sorma sen avukat ben çok dertliyem

Yolun açık olsun bakama arkana

Kalın duvar örülüdür mapusa
Demir kapı büyük kilir üstünde
Gen giren buraya saçlar ağartır
İslah yeri derler işkence sanki

Yorgalar isitmaz nefes nefese