Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Dilim lal gözüm bakar konuşamam yasaktır
Kalbim acı çekiyor dur diyenler çok uzaktır
Canım sevmek istiyor yalan yanlış diyemem
Aşka inanmıyorum sevgi bende tomarla

Paket etim sevgimi astım evde tavana

Sevginin direği yok çöktü altında kaldım
Aradım ben yılarca direkli sevgi yok ki
Sana ayıt o direk yaparsan sağlam olur
O marfet bende yoktur sevenlerim çoktur

Aya muhtaç olmuşum güneş doğmadı ki

Ürkütme sen sevdanın dalındaki kuşları
Yuva yapmak maksadı o gönüle düşleri
Onlara hayat verir sevdikçe göz yaşları
Sevdadan başka olsa bu alemde işleri
Ölümsüz olurmuydu böyle büyük aşkları

Yaslandim ben bu gün yazamam siir
Hayal oglu gitmis geri gelmez ki
Basimiz sag olsun yeri dolmaz ki
Cok ögrendim yusuf hayal oglundan

Bakma sen arkaya yazilmis adin

Nişan aldım gamzesinden yanaktan
Kaçamazdı ki yakaladım kolundan
Sordum ki sen kimsin istersen uzak
Farketmez insanım yardıma geldim

Adın hacer fatma olsa da farketmez

Dilimin üstünde kızımın adı ver
Nereye gidersem benimle gelir
Masalarda içersem kızıma bağlı
Çakır kehfi olduğumda kalk diyor

Ağlamağa hiç müsade etmez ki

Ağlatı gidiyor dur diyen yokmu
Giderse yaşayamam ben burda
Gitmesin yaşamak zor olur bana
Nere gitse geleceğim peşinden

Ayrılmak zor olur yaşamam belki

Ağlama acımam sıra bendese
Çok ağladım kimse beni görmedi
Sıra bende güleceğim doyunca
Görsemde acımam ağlayan olsa

Vasıyetim evde yazdım okuyun

Seninle yaşarsam yaşlanmam inan
Gönül şahlanırsa karlımda durma
Seversem saklamam söylerim sana
Ben burda yanlızım sen kalma orda

Faızla doyurmam ki aç olsam bille

Ağlarsam tanıma görme sen beni
Beni sen sevdinse acımadan geç
Geçersen görmeden acımak değil
Karşımda durarsan ben yok olurum

Ben ne çektim ise sevmem sebeptir