Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Bir kadın tanıdım o şimdi yok ki
Çocukken okşardı büyütü beni
O ölen var ya benim öz annam
Annam öldü karım kaldı yanımada

Özgür büyümenin sevabı çoktur

Ağlamaktan yaş kalmadı gözümde
Halen ağlıyorum ben bıtım annam
Gülmeye hasıret yaşamak zordur
Sen gitin gideli gülmedim annam

Sen gitin gideli çarkım ters döndü

Annaların kalbini okşayın kırılmasın
Kalbinizi annaya sıkı sıkı bağlayın
Ağlamasın analar ayrı hiç kalamaz ki
Deymeyın annalara ben ölürüm yerine

Ağlarsa susmaz ki derdini diyemez ki

Benim annem gül gibidir varmı o kokudan
Sarar koklar eleriyile gözleri sevgi söyler
Benim annem bahardır kış olsa da üşütmez
Gülerse bana yeter hasta olmam okşuyor

Benim annem melektir hava su gibi annem

Özünden parçadır söküp atamaz,
Kolları yastıktır onsuz yatamaz,
Emzirir,doyurur aç da tutamaz,
Her anne yavruyu basar bağrına.

Merhamet doludur her bir damarı,

Bir atmış sekiz benim boyumdur
Navruz adım soyadım kaplan dır
Kilom seksen beş ayağım kırk üç
Kafamda saç yok sakalım gürdü

Hayat zor gülmek kolay değil ki

Cumuhurriyet bak şimdi kenetlemiş herkesi
Olmasaydı cumuhurriyet köleyidik biz etrafa
Sarılalım sıkıca ne dediğimi sen anlarsan
Cumuhurriyet bak şimdi bizden birşey istiyor

Birisinin ağzına sığmadı ki cumuhurriyet

Hasiret kaldım muhabeti yok etim
Zaman geçti kalmadı ki o gençlik
Sesiz kalmış kapılarım çalınmaz
Uyandım geç oldu bırazcık fazla

Gece sehrederim semayı her gün

Kalsın götürme hepisini bırazda bana bırak
Özünü götürdün sevgisi kaldı benim içimde
Emek verdim almadan gidiyor ben alacağım
Fazlasını istemem ki verdimse istiyorum ben

Götürdüyü sevgi kalsın kendi gitsin istemem

Bakmadan arkama ayrıldım evden
Baksaydım ayrılamazdım ki ben
Oldum ben şayir yazıyorum şiir
Ne oldu bitıse herşeyi yazıyorum

Kabahat bendese yazıyorum herşeyi