Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Her sabah içimde sevgi vardır kaynıyor
Pay etmek bana kalmış adeletli olacam
Büyük küçük eşit sevgiler dağılmalıdır
Akşam rahat yatakta rüyalar karışmamalı

Ruhum bende değil sanki ödünç yaşıyor

Aşık olmak istedim sevgisini atmadım
Şehir köyler dolaştım hanı nerde onlar
Sevdim ben birini adını koymadım ben
Yandırdı beni biri bak halen yanıyorum
İçimde gizli tutum rüyamda gördüm onu

Dik durmayı öğrendim sana ihtiyacım yok
Beklemiyordun demi öğrendim yürümeyi
Canım acıdı bıraz mehlem sürdüm iyiyim
Seviyordum yok etin benim kadar çek bıraz

Yolda kaldı gözlerim beş yıl oldu gelmedin

Sıradakı gelsin kimse yok burda
Ben varım asacaksan o işte benim
Nakadar cezası varsa yükleyin
Gülerek çok çektim sevgi ağlatı

Ağlamak kar etmez bakar körise

İzah edemem ki çok seviyorum
Şişti damarımda kan yürümüyor
Doktor benim içerimde gizlidir
Adı sevgi yenik düştüm o benim

Bu insanlık deyil ben ağlıyorum

Sivas a ateş düştü kaza değil katlıyam
Ağızlardan çıkan söz ekistıra yaktılar
Yan yana yılarca ne günahımız var dı ki
İnanç deyip yaktılar kuranı gösterdiler

Yürekteki nefret kın bitmez besliyorlar

Kalp yaralı aşk suskun yara almış unutmaz
Ben acıyı çekerim aşkım çekmesin ki acı
Uzaktan serhedersem beni yabancı saysın
Kalbim unutmaz yarı sevdi şimdi tanımaz

Suçsuzdu benim aşkım yufka yüreği vardı

Tam sevmiştim bilmem sana ne oldu
Gidecek yerim yok al kucağına
Gözümden akıyor yetmiyor mendil
Bir sen vardın almıyorsun içeri

Başın derde düşse ne olur ara

Yanar dağ patlamış sevdiğim orda
Yardıma gidemiyorum kesilmiş yolar
Feryat ediyorum duy beni çaresizim
Yaslıyım elim kavuşmuyor yanıyorsun

Hayelerim tükendi şaşırt mahfoldum

Çaresi burdamı bilmem ki söyle
Senin için ben ne yapım burada
Çare olacaksa bende ne varsa
Mesaja gerek yok telfonun yeterli

Dağa, taşa isiyan etme burdayım