Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Geceler beni yanlız bırakmaz
Gündüzlerı evde sıkılıyorum ben
Gezmeyi sevmiyorum yanlızlık zor
Gelse çocuklarım beni sen gör

Kendimi unutuğum zaman oluyor

Namlının ucunda insan yok oldu
Büyük küçük sayı o kadar çoktur
Sayan kim o mereti satan çok
Feryat eden hanı öleni görmez ki

Ölen insan var yaşayanlar görmez

Yamalı duygular ben de yaşamaz
İçimde yer yoktur almam ki içeri
Bulmuşum sevgiyi sarılmam lazım
Üşütme sar beni çok soğuk kışlar

Bitmez güzel günler yeni başladım

Dalarda yemyeşil yaprak oluşmuş
Kuşlar yuva yapmağınan meşkuldur
Kelebekler daldan dala konuyor
Navruz bahar kardeşliğin bayramı

Bal arısı gezer navruzda dağda

Son durak burası vedalaş artık
El sala geride kalanlar baksın
saat bak geldı halhatır sorun
Nefesin kıralık bu gün sendedir

Ağlama gül toplansın dosların

Nefesimle senin ne farkı vardır
Unutursam o an sanki ölüyüm
Aklımda dolaştım ben bunca yıllar
Beni sen öldürme günah işlersin

Allah sevmem için sana göbdermiş

Nefret etim artık anmam adını
Gelme yokum kapıları kapatım
Vurdum duymaz adın işte nefret
Kendine bakarsan beni tanıma

Nakış gibi bende nefret bıraktın

Zülfikar Köyümün hertarafı güzeldir
Elma, üzüm kavun karpuz her taraf
Gören cenet sanar gitmez köyümden
Göz göze oynar mendil halay çekerler

Ekin buğday nohut zaman geçmesin

Yanar dağ patlamış sevdiğim orda
Yardıma gidemiyorum kesilmiş yolar
Feryat ediyorum duy beni çaresizim
Yaslıyım elim kavuşmuyor yanıyorsun

Hayelerim tükendi şaşırt mahfoldum

Çaresi burdamı bilmem ki söyle
Senin için ben ne yapım burada
Çare olacaksa bende ne varsa
Mesaja gerek yok telfonun yeterli

Dağa, taşa isiyan etme burdayım