Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Arada kalmışım çıkması zordur
Bağlı elim çözülmez ki kör düğüm
Fıranga vurulmuş gözlerim bağlı
Ben buna razıyım ses versin yeter

Yollar uzun arada çok dağlar var

Sevmenin günahı varmı bilmem ki
Giti geri dönmedi ki befasız
Bıraktım vaz geçmiyor kaderim
Giderken söylemedi bekledim

Acı çekmemişki beni anlasın

Musala taşına koysalar beni
Gelme görme geçti zamanı
Böyle deyildim düşürdün beni
Boşuna ağlama sen beni yaptın

Yanlız kaldım evde yanlız ağladım

Gitme dayanamam arar gözlerim
Doymadım ki sana haberim olmadı
Kor olmuş yanıyor bu kalbim sensiz
Bekler bu gözlerim ağlar durmadan

Anlıyor derdimi herkes nedendir

Bugün ben mutluyum gülmek istiyorum
Engel olan varsa da çıkmasın ki karşıma
Sevgim büyük ben bekledim bitmiyor ki
Beni seven gelsin gitmem ki bekliyorum

Nazar deymesin ki ben çok mutluyum

Befasızların adını yazacağım yan yan
Okusun cümle alem birgün utanır ya
Adları öylesine zorki yazamıyorum ki
Ben verdim almadım ağlatılar beni

Çok befasız tanıdım bu bir başkadır

Çok baktım arkama gelirken sizden
Gelecek çok sandım bekledim yolda
Gece oldu mefsim kıştı o zaman
Üşüdüm ben yolda bekledim sizi

Lahnet olsun bu kaderim gülmedi

Uzakta cırcır böceği ötüyor yanık yanık
Seven var sevmeyen dertleri üst üstedi
İçinde sevgi vardır sevenler çok uzaktır
Fazlasını almaz ki vermişse mutlak alır

Sabah akşam her zaman sevdiğini arıyor

Umutlarım soldu bu gelen bilmem kimdir
Sel götürecek beni benimle bir kaç kişi
Erken çabuk pes etim yordu beni etraf
Yazıyorum buraya ben çizdim siz okuyun

İçimde olanları yazdım teker teker anlayın

Çığlık atmak için bu gün zamanı
Ölü deniz oldum kim gördü beni
Kaç mefsim geçti gözüm aradı
Kış da dondum yaz da açılmam
Seni sana ben kendimi unutum