Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Son durak burası vedalaş artık
El sala geride kalanlar baksın
saat bak geldı halhatır sorun
Nefesin kıralık bu gün sendedir

Ağlama gül toplansın dosların

Nefesimle senin ne farkı vardır
Unutursam o an sanki ölüyüm
Aklımda dolaştım ben bunca yıllar
Beni sen öldürme günah işlersin

Allah sevmem için sana göbdermiş

Nefret etim artık anmam adını
Gelme yokum kapıları kapatım
Vurdum duymaz adın işte nefret
Kendine bakarsan beni tanıma

Nakış gibi bende nefret bıraktın

Zülfikar Köyümün hertarafı güzeldir
Elma, üzüm kavun karpuz her taraf
Gören cenet sanar gitmez köyümden
Göz göze oynar mendil halay çekerler

Ekin buğday nohut zaman geçmesin

Hayat erken başladı kolumda bak biri var
Gezmek istiyor canım fazlaca uzak diyor
Gezdir beni yol yokuş çıkar varmı sonunda
Gözüm gördü vaz geçmez başkasını istemez

Gök kuşağı ol bana bende sana olacam

Aşka inanmazdım düştüm zor çıkması
Dışarıda kar yağar terliyordum içerde
Öğreti bana seven şimdi inkar ediyor
Ölçüm kaçtı bilmem ki fazlamı sevdim

Seğirdiğinde gözüm bir kaç sefer öperdi

Yaşanmış aşkım vardı hepisi kayıp oldu
Anılarım ölmüştür artık geri gelmez ki
Dökmüşüm saçlarımı hayatımı karartım
Duvar çoktü altında kabahatım büyüktür

Geceler yarım oldu gündüzün terk edildim

Yanlız oluşumun farkı büyüktür
Huzur istiyorum beni kırmayın
Yazdıklarım sizin için bakarsan
Sizin için yaşıyorum ses verin

Para için terketnmedim sizleri

Gidiyorsun dur demem ki yanlıştır
Yuva kurdun kalman sana feleket
Çocukların sicak yuvanı soğutma
Bakma söze sen çocuklarına sarıl

Tek başına sevme çocuklarında var

Dönüyor dünüya duman başımda
Bu aralar şansızlık beni buluyoy
Yatarken aklımdan çıkmadı oğlum
Ben aradım bir baktım ki rüyadır

Duva ediyorum tek tek hepinize