Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ali Hasan Hüseyini kim sevmez
Hiç Allahtan korkmaz mı insanlar
Ali haber saldı muhamet geldi
Zülüm verdi bu insanlar kimlerdi

Ali göhüs gerdi Allah yolunda

Aklımı aradım evde yok olmuş
Tekbaşıma bana bırazda fazla
İçmesem yatamam adın koymuyor
Düğünlenmiş ismın dilime benim

Teslim oldum sana perişanım ben

Ağlasam da ne yazar seni ben kayıp etim
Şimdi ben zordayım sen gelsen kurtulurum
Ağlamakla olsaydı her gece ben ağlıyorum
Bende bırakmış kokun bak beni yatırmıyor

Tam gününde uyatı annalar günü bu gün

Ayrılığa hangi kanun vermiştir izini
Sevgi yok olmuştur ben kırmam seni
Toprak suya doymuş hava yağmurlu
Ağlama gidiyorum ben artık yokum

Sis çöktü üstüme kalkmaz ki artık

vur vuracağın kadar dur demeyeceğim
Haketim ben bunu vur fazlasıyınan sen
Aradım ben seni sen çizmiştin yolunu
Ağlayan gözlerimin suçlusu bulunmuyor

Ne kadar sen ağladın ben de ağladım

Öylesine ülkek olmuşum ki ben sana
Konuşacaktım çok korktum senden
Vaz geçmem seni çok seviyorum ben
Seni bilmem ben kendime çok sordum

Sevmenin kaç çeşit olduğunu söyle

İnalımaz bir düş ben kurmuştum sana
Olmadı olmaycak hiç boşa bekleme
Ben o ben deyilim çok değiştim tabi
Seni soracağım bak kendine beni boşver

Boşa kürek salamadım sana muhtacım

Ben gül vermişim ha sen gülmüşsün
Çok açılma ki sende neşe var zaten
Bu gün yirmi bir mart dersem sana
Seviyorum seni sende söyle birşeyler

Bizim burdan gideriz geri dönüş olmaz ki

Arada kalmışım çıkması zordur
Bağlı elim çözülmez ki kör düğüm
Fıranga vurulmuş gözlerim bağlı
Ben buna razıyım ses versin yeter

Yollar uzun arada çok dağlar var

Sevmenin günahı varmı bilmem ki
Giti geri dönmedi ki befasız
Bıraktım vaz geçmiyor kaderim
Giderken söylemedi bekledim

Acı çekmemişki beni anlasın