Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Aşk kı yaşamadım sır oldu bende
Sevdim aşka zaman yoktu ağlatın
Bir inat yüzünden beni sen yaktın
Mutluluk içimde kördüğüm oldu

Kulağın çınlasın seni çok sevdim

Pencerem kırıldı cam yok olmuş evde
Cam kırığı toplanmaz batıyor ayağıma
Hasiret dolmuş eve hangisini sayım ki
Dinmiyor ki rüzgarlar kalkar belki tufan

Özlem bahane belki yanlızlığım zordur

Zülfikar Köyümün hertarafı güzeldir
Elma, üzüm kavun karpuz her taraf
Gören cenet sanar gitmez köyümden
Göz göze oynar mendil halay çekerler

Ekin buğday nohut zaman geçmesin

Müjdeler veriyor leylekler bana
Toprak uyanınca yaz geliyordu
Derede su sesi dağda keklikler
Yaz benim içindir kışı sevmem ki

Sevinçim yaz olur beni soran var

Fani dünüya kapatmaz ki kapıyı
Gönül bu güzel çirkin çok vardır
Bakarken sicaklık göz le anlamış
Gönül ağlar sonu yok ki bu yolun

Mevlana sevmeye yasak koymamış

Geceler beni yanlız bırakmaz
Gündüzlerı evde sıkılıyorum ben
Gezmeyi sevmiyorum yanlızlık zor
Gelse çocuklarım beni sen gör

Kendimi unutuğum zaman oluyor

Zor günüm çok oldu sormadı o yar
Düşünmeyen yarı sormayan dostu
Unutmuş demek ki silmem gerekir
Geç kaldı gelmesin açmam kapıyı

Olmaz olsun sevgi hatıra olmaz

Fırtınalı yaşantıma seni ortak etmişim
Fırsat ver yalvartma eski günü özledim
Yaşamak değil ki gülmek senle berber
Ömürümün bir kısmını sana bağışlıyorum

Özlüyorum ben seni geçen günleri var ya

Namlının ucunda insan yok oldu
Büyük küçük sayı o kadar çoktur
Sayan kim o mereti satan çok
Feryat eden hanı öleni görmez ki

Ölen insan var yaşayanlar görmez

Dalarda yemyeşil yaprak oluşmuş
Kuşlar yuva yapmağınan meşkuldur
Kelebekler daldan dala konuyor
Navruz bahar kardeşliğin bayramı

Bal arısı gezer navruzda dağda