Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ağlasam ne yazar geçti zamanı
Yalvardığım zaman kaldı geride
Sıra geldi bana seni ezmem ki
Doğal ol karşımda ayrılalım biz

Hasiretlik çeksem bana zarardır

Ben annami özledim gelecekti bekledim
Kucağında beslemiş bakışları banbaşka
Gözüm yolda gelecek ben ona kavuşacam
Annam ölmüş diyorlar ben inanmıyorum ki

Anna gibi yar olmaz çok sicaktır kucağı

İçimde yanan ateş görünmez kül olacam
Henüz yaşım çok genç sevgimi istiyorum
Yaşadığım hayeldir uzaktan aşık oldum
Sevgi koydum adını bu şekilde mutluyum

Geleceğimin ışığı ben bu şekil sevmişim

Amaç büyük olduğunu anladım
İçinde sevgi var rahat bıraktım
Kendimi dışarı atmak istedim
Rahat bırakmıyor gece yatmaya

Öyle sevdim ki kendimden fazla

Geceler benim için gelmişse
Gönüler uzaksa ben gideceyim
Seni görmek hayel ben etmiştim
Evde oturmam bana çok zordur

İstediyin oldu ben evde felçim

Karşımda çok güzel birisi duruyor
Kamaştı gözlerim yaşardı gözüm
Sarıyıdı saçları beline düşmüş
Gülünce çukurdur gamzesi kızın

Elini o anda tutmak çok zordu

Açınca göründün vazgeçmem ki
Bıraktım çayımı bunu yazacam
Bu sevgi banamı herkese aynan
Seni sevmeyen varmı bilmem ki

Ertay kim diye sordular bana

Geçmez ki gönül sevdadan yana
Sabırım tükeniyor kolaymı sanki
El uzatım geri çektim çok zordu
Gelirse af yoktur yazdım deftere

Yar bildiğin feda eder herşeyi

Allahım yardım et çirkef insanlar doludur
Anlamak çok güçtür tutarsa bırakmaz ki
Girmeye çalışır bilmeden içerine çıkmaz
Satmaya uğraçacak farkına varmıyacasın

Ya havadan ya sudan tutmuş beni yiyecek

Farklı dinliyorlar o ben değildim ki
Sesim ses görüyorsun benim işte o
Ağlatmadım kimseyi kendim hariç
Ağladım yılarca susturan hiç olmadı

Kaşınan göz arası öpülcek yerimiş