Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Çok çektim bunca yıl o benmiyim
Üst üste geldiler beni dövdüler
Ağladım olmadı yalvardım ona
Gidince arkaya bakmadan giti

Yaramı sarmadan giti bu evimden

Sen çıktın karşıma sevmem mecburum
Ya sana kadir olacak ya da bana sen
Alışmalıyız biz bu hayata sen bu hayata
İtraz etmek yasak bir töre kabul ete sen

Kendimi koydum aynen ben buyum ya

Yazmıştım adını hiç unutmadım ki
Yazmasamda ne fark eder yaşıyor
Hayelimdeki kadın yaşıyor ölmez
İster sevsin sevmesede sevecem

O kadar fotoraf yaptım benzemez

Atalar göç etmiş gelmiş yurduna
Selam salmış fatih bütün türklere
Türkün adı yazılacak destana
Türk şereftir bu topraklar atamın

Saladık dünüyayı keskin kılıçla

Kafese koymayın ki bırakın uçsun evden
Minik kuş çok inliyor karnı aç ağlayacak
Çırpınıyor uçacak kesmişsiniz önümü
Fırangaya vurmayın uçacaksa tutmayın

Gökten elma düşdü şans önce benimdir

Türkü tanır dünüya asildir yüzde
Yürekli bakarsa dosta dost gibi
Şüpesi yok ki kapatmaz gözü
Övünürse türk göhksüm kabarır

Adım türktür şanım vardır tarihte

Çılgınca ben oynadım hayelimde sen vardın
Kolarımda bir kadın sen yoksun ki başkası
İçmişim ben çılgınca kim olsa aynen yapar
Uçuyorum tutmayın sen yoksun ki yanımda

Telefonum yok gibi sen açmadın bir zaman

Çekmez ki yüzünü maske var sanmış
İnim inim inlesen de bakmam ki
Bastığın o yerler ezberim de unutmam
Unutmuşum kimsin kimlerdensin sen

Bugün varsın yarın başka bir gündür

Sevgi için ben her şeyi söyledim
Aşkı tanımadım nasıl ne biçim
Yaratılmış demek tadı bir başka
Yeme kalsın yanında dur yeterli

Aşk ne kuruşun ne de yemektir

Acımadı bana vurdu arkamdan
Kırdı kanatımı uçmam çok zordur
Sürgün beni yaptın ne istiyorsun
Sizleri seviyorum sizler değil ki

Muhtaç oldum size yanlız burda