Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Çok çektim bunca yıl o benmiyim
Üst üste geldiler beni dövdüler
Ağladım olmadı yalvardım ona
Gidince arkaya bakmadan giti

Yaramı sarmadan giti bu evimden

Gidince götürün ben burda durmam
Ya öldürün ya da beni güldürün
Tabut um hazırdır kefenim hanı
Tek başıma yaşamaktan usandım

Rahat deyilim kimse yok burda

Gamze var biliyorum seninin adınmı
Yanakta olyor oluyor ortası çukur
Görmeden gamzeli dedim se sana
Belki çok güzelsin resimini gönder

Görmeden içime doğmuş güzelsin

Gamze var biliyorum seninin adınmı
Yanakta olyor oluyor ortası çukur
Görmeden gamzeli dedim se sana
Belki çok güzelsin resimini gönder

Görmeden içime doğmuş güzelsin

Kimlerdi onlar ağlatınca bakarak gülen
O yıları paylaşan ağlayan biriyim ben
Tanımaz beni ben o okşayan adamım
Zaman çabuk geçiyor şimdi fırsat sendedir

Azmı ağladım diz çöküp yalvardığım o gün

Bakınca uzağa aklım kaldı birinde ya
Ne küs olabildim barış çok istiyordum
Yalvarsam ne kadar göz yaşı döktüm
Farzet ki komşuyuz el salasan ne olur

Gelecek birgün yok olacağız habersiz

Dertler yine bu gün tutmuş yakamı
Rüzgarda toz duman beni devirdi
Çabam heba oldu per perişandım
Sel geldi götürüyor feriyat yetmedi

Her akşamın sabahı sen vardın

Ayrılık boynuma düştü dönmem ki
Sevinen çok olmuş adını demem
Bazan yakın olur uzak fark etmez
Eyvah desem demem geç kaldım

Yüzümü çevirdim kılbaye burdan

Bahçemde ekinler gülüyor bana
Boy atmış bekliyor sevgi bekliyor
Çocuklar uzakta gelecek diye
Su döktüm büyüsün sevgisiz olmaz

Kaç çeşit ekilmiş büyüsün diye

Bende ki sevgiden kimsede yok ki
Diller bir çözülse doğruyu söyler
Bende ki duyguyu kimse bilemez
Sel gelse alamaz benden sevgiyi

Sevgim kıvılcımdır hergün büğüdü