Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sensiz yatak dar geliyor inankı
Çok döndüm dün gece ağladım
Sanki kolum yokmuş gibi uyandım
Bir baktım ki sen yoksun çıldırdım

Seni tanırı gönderdi bilmem ki

Bende sevgi dolmuş taşmak üzere
Gözlerime söz geçmiyor beklesin
Sevgi için çok ağladım susmuyor
Bırak kalsın sevgi sen gideceksen

Ağladım olmadı gülmeyi ben unutum

Sen olmadan yaşayamam burada
Göz yaşım sel oldu mendilim islak
Sankıi fırtınalar kopmuş yürekte
Titireyen ellerim mektup yazıyor.

Resimin karşımda konuş doyunca

Şiirler bak yazmışım bir kaç satır hatıra
Ben ne çektim burada senin için azmıdır
Yaşadığım anılar içim de bak sakladım
Gitme dedim kaç sefer o anıda yazmışım
Bak döküldü saçlarım çizgiler var yüzümde

Çanakkale geçilmez ki gelmişler
Dinlemedi düşman üst üste geşdi
Ellerde şişeler zırzurna içmiş
Niyetler kötüdür kaçmak istiyor

Gelene dur dedik gelme sen fazla

Bu gün rahat yatacağım be kızım
Seni çok merak ediyordum ben
Zanetim küsmüşsün beni aradın
Çok mutlu ben oldum seni bilemem

Seni seviyorum istediyin kadar ben

Seni ben unutmam sen unut beni
Sen beni öldürdün yok ki nefesim
Bu da yeter git görmesin gözlerim
Can versem gelme öldürdün beni

Bir yolda görürsem tanımamam seni

Bu yolar uzundur bitmiyor bana
Gitmekle bitmiyor geriye dönem
Acı çekiyorum kim biliyor bilmem
Bana soran yoktur yazıyorum bura

Ne acılar çektim bu bıraz fazla

Gideceğim buradan sevmesin öğrencem
Sevmiyorsa sebebsevmiyor kii var yüzüme
Ben çok sevdim o sevmedi uzaklara gidiyor
Verdiğimi almam gerek sevdim söylemiyor

Kırdım belki bir kaç sefer farkında değilim ki

Acı bu kadar olur çekmesi zor oluyor
İstersen kabul etme sana ayıtır bunlar
Ben zaten yaralıyım bırak kendi halime
Çok insan tanıdım hepisi aynı telden

Ben zavalı olmuşum adını kim koyacak