Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Hüzünle kalemi aldım elime
Kimi nasıl yazacağım bura
Kelem tanımaz ki yazacak
Başım dik eğmem ki aşağı

Kalacaktı yazdıklarım burada

Yanlız değilsin ki ığdır karşında ağrı var
Sevenin çok korkma ben varım burda
Sana bakan çok dayanmaz ki uzaktan
Aras sen coşarsan ığdır seni kucaklar

Iğdırım nöbet tutuyor sınırda arası var

Kör kütük sarhoşum seninin için çok içtim
Görünce belki de senden para isterim
Belki sen sevinirsin tanırda tanımasın ki
Tek gelişini bilirsem ben yolunu beklerim

Yemin etmişsin belki burdan geçmeye sen

Hesabım kabardı ödemek çok zordur
Hangisini öderim ödenmez gidiyorum
İstersen as beni bu yolun sonu yoktur
Kabardı benim borcum yok demiyorum

Az ödersem kabul et belki bir gün ödenir

Hıçkırık tutu benio gün ağladım
Arkana bakmadan gitin ya sen
O gün sen yüzüme bakmadın
Beni vurdun o işte sendin ya

Kimseden yardım görmedim ki

Zaman durmuş o ben değilim ki
O zaman değil bu zaman geçti
Sarmaşık olmuştun unutuldu bak
Ne yana dönseydim koklardın beni
Hikayem bu benim seninki yok ki

Ben rahat ediyorsam seninin sayende burda
Sen ölürsen orada sakın ben rahat etmem ki
Gözüm seni arıyor benim borcum çok sana
Sen gel yeter ki bura pervane dönerim ben

Sayende yaşadım ben sen kendini mafetın

Heba oldu emeklerim giti boşuna
Takıldım peşine yoruldum yolunda
Bekledim düşmüştüm kaldıran yok
Bendeki o gençlik yok olmuş sanki

Bu mudur adelet vuran çok düşene

Hayelin bırakmam her gün benimle
Sandım ki hayelin gidecek benden
Korktum ben yatmayacak bu gece
Aklımdan rüyadan çıkmayan sensin

Aradan kin nefret kalksa ne var ki

Her gün kaç kez geçerdim ben kapından
Maksat seni görmek o saat ta sen yoksun
Yatmışsın belkide haberin yok ki benden
Geçerken bakardım köpek havlasın diye

Seninin için yapmadım seviyorum demeye