Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Hasretine alıştım vermem geriye
Izdırabım da olsa yanlız değilim
Aşkın fırtınası içimde halen
Seni sevdim çok kabahat orda

Varak varak yazdım sen buraya

Hanı eski günlerim kakahaynan geçerdi
Özledim o günleri parayınan alamam ki
Sevgiyi tutmak lazım ele avuca sığmıyor
Vurdular bin yerimden ben onu unutamam

Ağlayan gözlerimin suçu kabahatı neyidi

Ben gidiyorum artık sen yaktın beni
Sen kal rahat et zamanı geldi demek
Artık ban birdaha karşına çıkmam ki
Güle oyna birdaha ben yokum orda

Ben ordan sürgün edildim bura

Ben ağlarsam çok hoşuna gidermi
Sen varsın çünkü ağlamam gerek
Gülmeye hiç fırsat vermedin ki sen
Komik olan şeye gülmek yasaktır

Sen çalman gerekir yoksa bozulur

Yolumu sen kestin şaşırdım birden
Beli değil gülmem ağladım her gün
Gönüle söz geçmez sevirmiş önce
Cevap vermiyor gülmem yasakmış

Yılara küsmüştüm gizli ağlardım

Yaşamadım ki o gönleri isterim
Borçlusun geriye vercek sensin
Gülmedin ağlamaktan sıra yok
Af etmem gelme görünme bana

Ağlasam bitmez ki dertlerim çoktur

Seni ben özledim sanki yüz yıldır
Zaman durdu aradım ki yoksunuz
Unutum kendimi ben kimim sordum
Deli eden vardır gülen yok burda

Yok oldum sayende gülmedi yüzüm

Gönül sevdi suçmu seni yalancı
Sözün hanı şimdi sen yoksun ya
Gözüm kapalıydı anlamam lazım
Ne dedimse evet hayır hiç yoktu.

Hedefde varmışım demek o günü

Gözümün icine bak sevgi ben veriyorum
Alirsan verceyim karsilik ben beklemem
Seninin yerin baskadir koyamam baskasini
Bende bukadar var sen ne kadar istersin

Burnumun direyi sizlar seni ben seviyorum

Gidiyorsun sakın bakmaarkana
Sana güveniyorum git güle güle
Sana dayanamam sakın ağlama
Ben ağlarsam sel olur ya göz yaşım

Gidiyorsun ben evdeyim haber ver