Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kokulu mektup aldım içine bakmadım ki
Ya bir dilber yada bir sevenim olabilir
Sevgiden söz et acı konuşma o benim
Azar işitmekten korkarım seni seven var

Beni vur surat asma tanıdığım gibi ol

Mercan kayalıkları seni bekliyor
Güzel parlak görenler hep bakıyor
Nazar değmesin ki güzel gözün var
Seni bekliyorum çok sevdim ben

Bakmak yetmiyor ki okşamak gerek

Befasız olanlar sıraya girdi
Yedirdim açıdı isındı canı
İstediler verdim acele etim
Merehmetim kalmadıki çaldılar

Yedirdiyim bu insanlar nankörmüş

Yanıyorum artık çok geç gelmesin
Ne gelen var ne de duman çıkıyor
Bilmiyorlar ben yanmışım kül oldum
Başımda bekleyen külü savuruyor

Göz yaşım iyi ki var benim teselim

Farzet ki ben seni çok seviyorum
Bir anda şok oldum beni çok kırdın
Diyecek sözüm çok diyemem sana
Kalsın dediklerin kulağıma küpedir

Seni ben görünce sanki lal oldum

Sen pınar sın ben gölet
En son bana gelecen
Mehtap olunca beni
Kucaklayacam doyunca

Susuz çatlak dudakla

Kurdu kuşu yaradan var unutulmuşum burada
Ağlıyorum duyan yok ki duyanlar çok uzakta
Oğlum uzak gelmiyor ki güveniyordum ona
Yalan dünüya bana vurdu sevdiklerim gelecek

Benim kızım beni sevdi unutmadı bana geldi

Geçmez sandım sürgün edildim
Ağladım olmadı bak yanlız kaldım
Doslar uzak durdu düşmanım yakın
Kötü tarafım varmış seni sevmişim

Bir seni birde annamı çok sevdim

Lal olsaamda yazacağım şiirimi
Şiirlerime bir çok adları yazmışım
İster sevsin isterse de sevmesin
Sevilmek güzeldir sevmek gerekir

Sevmek yetmez ki sevilmek lazım

Yüreğimi yaktı oğlum kızım olsu diye
Aramadılar ne diye yaptım çocukları
Sevek okşamak özledim kokusunu
Ben haketim belkide fazla sevmiştim

Ağladım ara da bir doyurmuyordu ki