Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kanım durdu dün ekranda görünce
Utandım kendimden ermeni sandım
Yalan diyor kimden tutmuş Annası
Sorun Annasına onun bunun çocuğu

Baban kimdir Annan nerden tutmuşsa

Ateş yakmaz beni diliyile yaktıyor
Su söndürmez göz yaşıyıla söndürdü
Ağladım yılarca burda ben yanlızım
Sevgiye muhtacım versin doyunca

Ateş aldım yanıyorum beni söndürün

Yaş geçiyo rartık hasiret bitcek
Engel olmak zor deyil kiyapacam
Başa gelen zor olanı yapacam
Yol uzaktır bir gün sonu gelecek

Sabırla bu yola devam edecem

Şans doğdu bugün kapı çalındı
Sırası gelirse ben aysel derim
Bir kahfe içersek iyice tanırım
Yemem ki adamı sen beni tanı

Nerden çıktın güzel karşıma bugün

Aradım yılarca yüreğim kalmış sende
Düşürmüş sandım aradım yolda evde
Çok istedim unutmak olmadı arıyorum
Aynı yerde değilsin tükendi bende nefes

İçim bir hoş oluyor senin adın gelince

Ayakta kaç gündür zor duruyorum
Heyacan sarmış bana yatmak yok
Erkenden klkınca ilk işim kahfe
Navlonum kahfe yada bardak çay

Yanıor ayaklarım dinmez ki sabah

Şartlar ağır demez baba saklama çocuğa
Bende gördüm babamdan sarılırdı oğula
Sesi çıkmaz ki kızın ağlardı sarılırdı babaya
Oğlum gelsin derdi bak şimdi kızın burda

Kız evladı baba ya sevgisini harcıyor

Yanlızım hey doslar ne yapmam lazım
Kalmışım ara yerde geçmiyor günlerim
Siz orda ben burda ne yapmam gerek
Soran yok azar azar içiyorum burada

Nala çivi çakar gibi çakılmış beynime

Ağlat bakalım nereye kadar
Ağlayacak göz ver bende
Sen iste yeterki ben ağlarım
Sesimi dinle hoşuna gitimi

İçmek için yer arıyorum içecem

Seni allah gönderdi arıyordum yılarca
Çok korkuyordum rüyamı canlısarcağım
Seni bilmem ben çok burda mutluyum
Bu sevgimi veremem isterse babam gelsin

Nefes verdin burda ben o ben deyilim