Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ne bu gidiş beni dinle öyle git
Seni tutamam ki dinlede öğle
İsterim ki çok kalasın yanımda
Nasıl yalvarmam gerekir söyle

Herşey söyle onu benden isteme

Nahlet olsun bu sevgime vermişim
Sonunda kendimi dışarıda buldum
Sevgimin hepsini harcadım ona
Yandırdı külümü savurdu benim

Befasız demeki sevgi varımış

Nahlet olsun bu şansa beni hiç dinlemedi
Aldı götürdü beni artık geri dönmüyor
Sevdimi tam severim geriye dönüş yok ki
Sözüm geçmez kalbime ilahida bu olacak

Ortak olmuş nefesim hiç itiraz etmiyor

Nakadar çok güzeldir birarada olmakla
Birtarafta çocuklar yanlarında torun var
Sevmeye emek gerek çırpınıyorum ben
Torunları sevmekten zaman su gibi aktı

Çok yoruldum bilmeden farkında deyilim ki

Nakış gibi işlemişim dilime
Nereye gidersem ayırılmaz ki
O bana ben de ona aşığım
Ayırılırsa benden yaşayamam ki

Bu nakış özeldir yaplmış bana

Kokulu mektup aldım içine bakmadım ki
Ya bir dilber yada bir sevenim olabilir
Sevgiden söz et acı konuşma o benim
Azar işitmekten korkarım seni seven var

Beni vur surat asma tanıdığım gibi ol

Mercan kayalıkları seni bekliyor
Güzel parlak görenler hep bakıyor
Nazar değmesin ki güzel gözün var
Seni bekliyorum çok sevdim ben

Bakmak yetmiyor ki okşamak gerek

Befasız olanlar sıraya girdi
Yedirdim açıdı isındı canı
İstediler verdim acele etim
Merehmetim kalmadıki çaldılar

Yedirdiyim bu insanlar nankörmüş

Lal olsaamda yazacağım şiirimi
Şiirlerime bir çok adları yazmışım
İster sevsin isterse de sevmesin
Sevilmek güzeldir sevmek gerekir

Sevmek yetmez ki sevilmek lazım

Geçmez sandım sürgün edildim
Ağladım olmadı bak yanlız kaldım
Doslar uzak durdu düşmanım yakın
Kötü tarafım varmış seni sevmişim

Bir seni birde annamı çok sevdim