Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kilit vurma bana bağlıdır dilim
Açık tut kapıyı baksam yeterli
Soracağın cevap bende hazırdı
Nakadar istersen o kadar bakım

Kilit vurdun bana bu cezam bitmez

Şansım dendim sen mi sin orda
Kız kulesi gibi kalmışım yanlız
Kendime zararım sen nerdesin
Burda hudut taşı oldum görme ki

Aklım karıştı nefesimi almışlar

Yara benim göstermem sen gelme üstüme
Ağlarsam susmam ki bulamam seni ben
İstemiyorum kimse gelip beni sormasın
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Kabuk koymuş yaram acısı bana yetiyor

Sevenim geçecek penceremin önünden
Fanı dünüya cezamı yanlız ben bu evde
Ümütlerim çok var güleceğim mutlaka
Kapatmadım kapımı gelen olur belkide

Bekledim gelmediler gözüm pencerede

Hüzünle kalemi aldım elime
Kimi nasıl yazacağım bura
Kelem tanımaz ki yazacak
Başım dik eğmem ki aşağı

Kalacaktı yazdıklarım burada

Yanlız değilsin ki ığdır karşında ağrı var
Sevenin çok korkma ben varım burda
Sana bakan çok dayanmaz ki uzaktan
Aras sen coşarsan ığdır seni kucaklar

Iğdırım nöbet tutuyor sınırda arası var

Kör kütük sarhoşum seninin için çok içtim
Görünce belki de senden para isterim
Belki sen sevinirsin tanırda tanımasın ki
Tek gelişini bilirsem ben yolunu beklerim

Yemin etmişsin belki burdan geçmeye sen

Hesabım kabardı ödemek çok zordur
Hangisini öderim ödenmez gidiyorum
İstersen as beni bu yolun sonu yoktur
Kabardı benim borcum yok demiyorum

Az ödersem kabul et belki bir gün ödenir

Hıçkırık tutu benio gün ağladım
Arkana bakmadan gitin ya sen
O gün sen yüzüme bakmadın
Beni vurdun o işte sendin ya

Kimseden yardım görmedim ki

Zaman durmuş o ben değilim ki
O zaman değil bu zaman geçti
Sarmaşık olmuştun unutuldu bak
Ne yana dönseydim koklardın beni
Hikayem bu benim seninki yok ki