Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sevgiyi ben senden aldım vermedim
Verirsem zor olur ben yaşayamam ki
Kokun halen üzerimden gitmemiş
Gelmesen de kokun bende duruyor

Öylesine alışmıştım baktım ki yoksun

Beni unut ben o ben degilim
Sevgi yok olmus ne yaabilirim
Arama sen yaktin kül etmissin
Degistim sevmiyorum artik ben

Sen koy adini zor kulanma bana

Döktür elindeki kalemle sevgi sözcüğü
Ağladığını yazma sen güldüğünü yaz
Sevgi sözcüğü geçsin sayfada ağladım
Sevdim görmedim aldım sevemedim ki

Gözlerime bak yeter anlarsın ben kimim

Giderken götürdün yazı baharı
Kış ben de kaldı ev çok soğuktu
Şifirem sevgi benim seninki nedi
Sevgi temel ev de yıkılmaz simse

Kalbim sende kaldı verme geriye

Sevgiye doymadım ki halen yer var sevgiye
Ocakta süt kaynıyor taşacaksa görmem ki
Sevginin gözü kördür görmeden gidiyorlar
Çok bekledim soğukta elerim buz kesildi

Sevginin sesi çıkmaz su değil ki çağlasın

Sevgi günü bu gün kutluyalım hepimiz
Sevenler için gelmiş yaşayanlar sevinsin
Ağlamasın insanlar gülsün oynasın herkes
Sevgiler için gelmiş yaşasın hep sevenler

Sevgiler günü bugün gülelim oynayalım

Nazar gibi doldu içime tek tek
Çık diyecek bu zıkıma burada
Güçsüz kaldım içerimde yatıyor
Sevenler uzakta yanlızlık zordur

Acım büyük içerimden çıkmıyor

Sen varsın aklımda çıkarmak zordu
Yaşanmış yılar var aklımdan gitmez
Silmek çok istedim silinmez izler
Elini tutuğum o yıları çok özledim

Senin sevgin bir başkadır atamam

Benimki yaşamak deyilki burda
Sen beni mahfetin yaşamaksa bu
Haber verip beni önce vursayıdın
Geçmeden ben giderdim buradan

Talih kısmet hiç yüzüme gülmedi

Yaram azdı beni rahat bırakın
Suç benim deyildi bana yüklendi
Adını koymadan nefesim kestin
Ben acı çekerken sen orda güldün

Kurşun işlemez ki dilin olmasa