Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Yolumu sen kestin şaşırdım birden
Beli değil gülmem ağladım her gün
Gönüle söz geçmez sevirmiş önce
Cevap vermiyor gülmem yasakmış

Yılara küsmüştüm gizli ağlardım

Yaşamadım ki o gönleri isterim
Borçlusun geriye vercek sensin
Gülmedin ağlamaktan sıra yok
Af etmem gelme görünme bana

Ağlasam bitmez ki dertlerim çoktur

Gidiyorsun sakın bakmaarkana
Sana güveniyorum git güle güle
Sana dayanamam sakın ağlama
Ben ağlarsam sel olur ya göz yaşım

Gidiyorsun ben evdeyim haber ver

Seni ben özledim sanki yüz yıldır
Zaman durdu aradım ki yoksunuz
Unutum kendimi ben kimim sordum
Deli eden vardır gülen yok burda

Yok oldum sayende gülmedi yüzüm

Ben gidiyorum artık sen yaktın beni
Sen kal rahat et zamanı geldi demek
Artık ban birdaha karşına çıkmam ki
Güle oyna birdaha ben yokum orda

Ben ordan sürgün edildim bura

Günahlar toplanmış çaldı kapımı
Bunlarla yaşamak o kadar zor ki
Bekledim yılarca ayrılır belki
Sevdi beni gitmiyor ki hiç biri

Ben artık alıştım istesen vermem

Sana çok yakışır gülse gözlerin
Azalmasın sevgi sende çoğalsın
Vercekse ceza sevgin azalsın
Gülsün o gözlerin ağlamasın ıslanır

Kolay olmuyor ki gülmek her yerde

Gördüğümde ağlamıştım o günü
Sana borçlu sen bana değilsin
Kır çiçekleri sen olmadan kokmuyor
İçimde sen varsın ben bilmem nerde

O gün geçiyordu bu gün geçmiyor

Gönül sevdi suçmu seni yalancı
Sözün hanı şimdi sen yoksun ya
Gözüm kapalıydı anlamam lazım
Ne dedimse evet hayır hiç yoktu.

Hedefde varmışım demek o günü

Gözümün icine bak sevgi ben veriyorum
Alirsan verceyim karsilik ben beklemem
Seninin yerin baskadir koyamam baskasini
Bende bukadar var sen ne kadar istersin

Burnumun direyi sizlar seni ben seviyorum