Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sen baharda güneşim senin için dolaşım
Sen başımın tacısın enme seni koklarım
Sen yağmurda ıslanma kovanına bal topla
Sen kırda bayırda bekliyorum bal gözlüm

Senden sonra kim vardı arırmam ki kızımsın

Yürekler harman yeri kalpleri dar sokak
Neden yandığını sorsun bilmeden olmaz
Gözler kör yakalamış bırakmaz ki adamı
Aşkı böyle yaşarsın bir sebebi var işte

Aklım karıştı çalışmıyor durdu gidemem

Amansız mutluluk fırsat vermesin
Hayat bu sermaye mutluluk olsun
Rüyada yatarken ne kadar şirin
Doyurur mutluluk insan oğlunu?

Arasa mutluluk yormaz insanı

Sana yazıyorum bu şiirleri
İyi kötü her türlüsü var burda
Sana yazıyorum var sitemim
Unutamam ben saklarım şiir

Nefesim sana bağlıyıdım demi

Durdu zaman cok zordayim olmuyor
Kurtulamam yakam da cok eller var
Hangisini kovum yasak ben yapmam
Aglayarak gidiyorum bakmam geriye

Kendim kadar sevdim sevmediler ki

Dilime adını ben yazdım senin
İstesende vermem ben yaşayamam
Ne hakla istiyorsun ben vermem
Alırsan yok olurum ben burda

Su gibi ekmek gibi ihtiyaç

Çok bekledim yoruldum ben yolunda
Yaş geldi geçiyor acıyan yoktur
Ben ona acırken o bana güldü
Halen ağlıyorum dur diyen yoktur

Başına döktüyüm gül çiçek kokmaz

Bu gün zafer bayramı adı otuz ağustos
Unutulmaz bu bayram bıraktı Atatürk
Dünüyaya okutuk bu bayramı Atatürk
Bu vatan bizimdir bu bayram bizim

Kovdu bütün düşmanı çanakkale başkadır

Ağarmış saçları sandım taç koymuş
Mubarek çok güzel o benim Annem
Doymadım ben ona çok erken giti
Annam beni ben Annamı kırmadım

Kırat gibi koştu yorulmadı yılarca

Gülen var uzaktan yakına gelmez
Görmek istiyorum engel olan var
Kalemler bitti yazacağım içimde
Engel olsun bağrıma taş basarım

Ben insanım ağlatmayın bu kadar