Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kör kuruşunla vurdun ölmedim halen
Can veriyorum vurma diyorlar günah
Vurma barı ağlamada arkamdan
Sen vurdun demem ki seni kimseye

Kurşunla vurmadın o dilin var ya

Çok oldu görmeyeli tutmaya korkuyorum
Bir gece rüyamda sevmeye çok korkarım
Şiir gibi bakışın beste güfte olmuşsun
Sazlar hazır değil ki okusam korkuyorum

Yolda kalmış yolcusun konuş seni tanıyım

Etrafa salarsın elindeki mendili
Ne renk ben bilmem olursa beyaz
Simgesi barıştır gördüse düşman
Korkma sen yaklaş sarılacak sana

Küs kalmak düşmanlığın yarısı

Musafir geldim eve maskotu oldu kenan
Cocuk iste buyudu bakinca güldürüyor
Kenen recep gülsün sansi bol olacak
Anesinde gülüyor babasi da dayanamaz

Kenan koyduk adini recep ayda dogdu

Hatalarım varsa ben af istemem
Hatam neyidi beni hergün ağlatın
İdam olacaktım sürgün edildim
Kesmediniz bu cezamı bitmez ki

Narkoz verilmişti ölü gibiyidim

Ben sevdimi severim yakın uzak aramam
Her dost selam söylüyor kıymetini bilmeli
Sahte olmuş insanlar gülüşü sahte onun
Kötü söz sahibinin cevap verme kıvranır

Doslarım vardı arkadaş sıkı sıkı sarılır

Kilit vurma bana bağlıdır dilim
Açık tut kapıyı baksam yeterli
Soracağın cevap bende hazırdı
Nakadar istersen o kadar bakım

Kilit vurdun bana bu cezam bitmez

Şansım dendim sen mi sin orda
Kız kulesi gibi kalmışım yanlız
Kendime zararım sen nerdesin
Burda hudut taşı oldum görme ki

Aklım karıştı nefesimi almışlar

Yara benim göstermem sen gelme üstüme
Ağlarsam susmam ki bulamam seni ben
İstemiyorum kimse gelip beni sormasın
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Kabuk koymuş yaram acısı bana yetiyor

Sevenim geçecek penceremin önünden
Fanı dünüya cezamı yanlız ben bu evde
Ümütlerim çok var güleceğim mutlaka
Kapatmadım kapımı gelen olur belkide

Bekledim gelmediler gözüm pencerede