Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Atam bugün on kasım yaşıyorsun içimde
Atamam çalıştı her gün bizi sizi biz yaptı
Yetmezmi cumuhuriyet birde yazımız var
Atam yazdırdı tarihe çanakkale geçilmez

On kasım oldu bugün farkında değiliz ki

Çok gezmiş yorulmamış 19 mayıs günü
Samsuna girdiğinde güneş o anda doğmuş
Tekne çürük su almıştı karaya çıktığı o gün
Atam ayak basınca sevindi türk milleti

Bir kaç gün nutuk verdi herkes hazırlanıyor

Yoruldum ben yola bakmaktan burdan
Kim için ben bakmışım seviyorum ya
Unutmak ne mümkün içimden çıkmaz
Beni fırangaya vursa ben yok diyemem

O kadar yılarım güzel geçti bereber

Yas tutum yılarca kim sordu beni
Ölüü gibi dolaşıyordum kim sordu
Sesime ses veren hiç kims yoktu
Ölü saydınız halen ben yaşıyorum

Kim haklı bilmem ki suçlu benmiyim

kahretim kendimi senin yüzünden
Sen yoksun ben yanlızım burada
Öl desen ölürüm ben uğurunda
Bu ben değilim ölüyüm burada

Kadehler dolu içiyorum masalarda

Kalbime sözümü geçiremediki
Gelcek dediler yok ki ortada
Gelirse görmeden gitse buradan
Silerim defterden o işte kimse

Ne zor günler geçiriyorum burada

Tadına doyulmaz hürüdü giden
İnat etim gitmem döndüm gidemem
Dönüşüm zor oldu sayısı kaçtır
Pişmanlık faydasız olanları unuttum.

Döküldü saçlarım olalnları oldu

Öldü bende olan bütün ne varsa
Koymadın giderken aldın elimden
Başımın belası yine rahat bıraksan
Ne kalmışsa gel hepisini al geri

Bekledim gelmedin yapılmaz bana

Filizlenmiş güller kötü gözden korkarım
Dağlar vardır uzakta yamacında çiçekler
Tomurcuk üzerinde dokunursan bozulur
Ovalarda çiçekler açmadan çabuk solar

Doğal olan herşeye dokunma kalsın güzel

Gülmedi gözlerim ağlıyor gözlerim
Şanslı kulum sevdi beni çocuklar
Uzakta olsam çok şanslı kulum
Telfonda beni mutlu ediyor

Ağladıkça içim bıraz olsun boşalır