Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Benimki yaşamak deyilki burda
Sen beni mahfetin yaşamaksa bu
Haber verip beni önce vursayıdın
Geçmeden ben giderdim buradan

Talih kısmet hiç yüzüme gülmedi

Yaram azdı beni rahat bırakın
Suç benim deyildi bana yüklendi
Adını koymadan nefesim kestin
Ben acı çekerken sen orda güldün

Kurşun işlemez ki dilin olmasa

Alışmıştım sana ne çabuk gitin
Nasıl seni burada unutacağım
Barı ara sıra telfon edersen
Beklerim burada seni birkaç ay

Sayılı o günlerin biti hemencik

Sevindim sayende ne istiyorsun
Sevgiden başka istediğim yok
Sen kimsin beni alah bulah yaptın
Çabuk söyle ben buyum kimim

Ağlamakla sevgi istenmez ki

Şehit kimdir kimlerdir kimler bunu yaratı
Maksat dosluk olmasın avurpa sehrediyor
Hangi devlete vardır görmezden geliyorlar
Kulağımız amerika çan takmış oynatıyor

Bilmiyorum bu şekil varmı devlet dünüyada

Bu gün gördüklerim yeter bir sene
Sarildim ben tek tek nefesim aldim
Birisi birinden cok fazla yoktu
Bana kilo degil ki insanlik gerek

Darilmayin bana geldim gezmeye

Gülmedi gözlerim ağlıyor gözlerim
Şanslı kulum sevdi beni çocuklar
Uzakta olsam çok şanslı kulum
Telfonda beni mutlu ediyor

Ağladıkça içim bıraz olsun boşalır

Salancağa koysam seni bir kaç sefer salasam
Etek geniş çok güzelsin seni ben kıskanırsam
Havalanıyor eteklerin baldır bacağın çok güzel
Güneş doğmuş çok üşüdüm gözüm seni arıyor

Nefes almam çok güç oldu gözlerine bakınca

Sana olan sevgim bak içimde gizlidir
Ben verdim mi atamam ki söz verdim
Bana açık sana değil yutum o sözlerini
Sanma unutmuşum onu sen bana sor

Ağladığım günlerim sana ayıt yazmışım

Yüreğimi yaktı oğlum kızım olsu diye
Aramadılar ne diye yaptım çocukları
Sevek okşamak özledim kokusunu
Ben haketim belkide fazla sevmiştim

Ağladım ara da bir doyurmuyordu ki