Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Nefes alın verin burda dinliyim
Tüketim kendimi burda ne yapım
Barı ses verin burda rahat edecem
Yanlızlık çok zordu kimse bilmesin

Çok bekledım telfonlar çalmadı

Yakacağım ben seni ölünce orda
Alacağım çoktur vermeden ölme
O dünüya bu dünüyaya benzemez
Borcu olan versin borçlu gitmesin

Boşuna çırpınma seni af etmem

Hey be ne çabuk değiştin gürşşt
Koştum ben peşinden yılarca
Nerde ben hatayı yaptım bilemem
Sesin nerden gelse giderdim

Şimdi zoruma gidiyorbana gülünce

Seni ban aradım hergün buradan
Sen ne yaptın benim için hatırla
Ben hergün ağladım muhtaçtım sana
Sen güldün yılarca süründüm burda

Gitiyim her yerde ben seni sordum

Ne edelim buna ben kader derim
Yeter artık sen orada ağlama
Sayamam yılarca ağladım burda
Ayırdılar en sonunda rahatlar

Kimsenin yaptığı yanına kalmaz

Ben sana yaptım nasıl olmuş bu bestem
Kendim için deyil ki sana yapıyorum ben
Oku sen haber ver hiç hata yaparmıyım
Sana özel olacak yoksa ben yazmam ki

Yazarken güneşe bakmam lazımdır

Yaz bekledim kış çok çabuk geliyor
Buz dutmuş hertaraf kapandı kapı
Yaz gelsin belkide şans güler bana
Sen olmadan gelcek şansı istemem

Bakmakla doyamadım güler güzüne

Zaten oku atmışsın mızırağa hiç gerek yok
Yaralı ben gezemem elinle gel sar beni
Seni sana bıraktım beni kurtlar yesinmi
Bana sen sahip çıksan senin neren eksilir

Farzet ki yaralıyım al evde sarsan beni

Senmisin adını söylesen ne var
Aklım sende gönlüm halen ağlıyor
Kim demiş erkekler ağlamaz asla
Susmuyor bu gönlüm seni istiyor

Boşuna ağladım meğer sevmezmiş

Sorma bak ağlıyorum birisi var
Derdime çare umutlarım da vardı
Ne umudum oldu ağlamam durdu
Halen birisi var yaktı kavurdu bak

Mehlem sürecek sandım o birisi