Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Zaten oku atmışsın mızırağa hiç gerek yok
Yaralı ben gezemem elinle gel sar beni
Seni sana bıraktım beni kurtlar yesinmi
Bana sen sahip çıksan senin neren eksilir

Farzet ki yaralıyım al evde sarsan beni

Senmisin adını söylesen ne var
Aklım sende gönlüm halen ağlıyor
Kim demiş erkekler ağlamaz asla
Susmuyor bu gönlüm seni istiyor

Boşuna ağladım meğer sevmezmiş

Seni ban aradım hergün buradan
Sen ne yaptın benim için hatırla
Ben hergün ağladım muhtaçtım sana
Sen güldün yılarca süründüm burda

Gitiyim her yerde ben seni sordum

Ne edelim buna ben kader derim
Yeter artık sen orada ağlama
Sayamam yılarca ağladım burda
Ayırdılar en sonunda rahatlar

Kimsenin yaptığı yanına kalmaz

Yaz bekledim kış çok çabuk geliyor
Buz dutmuş hertaraf kapandı kapı
Yaz gelsin belkide şans güler bana
Sen olmadan gelcek şansı istemem

Bakmakla doyamadım güler güzüne

Açım ben sevgiye açım ben size
Siz olmadan dünya dar gelir bana
Özlemim hasretim beklemez güze
Yavrusuz her yuva dar gelir bana

Zengini dost sayanlar para kesesi olmuş
Fakirlık hastalık dır cebinde delik çoktur
Hikayeler çok vardır hepimiz de kardeşiz
Sıra bende gülecem akşam gelde bakarız

Mutluluk uzak sana gelmek istemiyormuş

Aynalar sen söyleme gizli sırımı söğleme
Gördüğümü saymasam aynalar bana şahit
Ayna küsmüşüm bana kendimi göremedim
Hasiretim cemalına seni unutmak dordur

Bakmadan sen aynaya çıkamasın dışarı

Göhsünde ay yıldız var arkanızda Türküye
Gururlandık dün akşam sıra geldi almana
Karşımızda almanlar korkudan titiriyorlar
Geldik yarı finala bizim çocuklar bunlar

Şefaf olun avurpa hakemler bize yanlız

Sorma bak ağlıyorum birisi var
Derdime çare umutlarım da vardı
Ne umudum oldu ağlamam durdu
Halen birisi var yaktı kavurdu bak

Mehlem sürecek sandım o birisi