Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Canlı için su gerek engel olanlar vardır
Gelişin muteşem oldu gidişini hesapla
Ellerini çek artık dayan desen güç biti
Sancılar çoğalıyor karın ağrısı bahane

Kanunu süleyman vardı gidişi nasıl oldu

Virgül nokta o kadar var ki insanda
Görmeden ön yargı yaptığım vardır
Kendimde hata olduğunu anlarsam
Gider özürdiler hatamı itiraf ederim

Nokta virgül vardır kaldırma yerinden

Buruk yatacagim ben bu gün yine
Ibo sov baslamis yardim sel gibi
Karsida filistin zülüm ban baska
Yapan israyil dir bu nasil zülüm

Kesildi nefesler gelmez ki yardim

Telaş etme senin için yarandım
Ez ezebilirsen ben sana geldim
Yasak oldum kendi çocuğuma
Günahı sevapı ayırmak zordur

Sen ağırsın taşıyamam yorgunum

İstemiyorum ki artık sen gelme
Ben değiştim kurudu gözlerim
Gelsen ne yazar zamanım yok
Gülmeye çalışacağım bakalım

Görünme gözüme istemiyorum

Kışı bahar sandım yaz hiç gelmedi
Solusam havayı senin sanmıştım
Aşkım penbe dünüyanlara dalmıştı
Zehir versen yok demem ki içerim

Rüyama sen girsen gel gör halımı

Vurun görmesinler utanırım komşudan
Dövün beni gizlice kararmasın biryerim
Kum torbası bırakın duyulmasın etraftan
Korkarım sizlerden hasiretim çoğalır
Çekin asın yok demem uzkta kalmayın

Ağladı annalar kara bağlamış
Gözyaşı selidi bakıyor düşman
Vatan için öldü sen ne diyorsun
Bunlar sorulacak af etmez allah

Türkü kürdü lazı bin bir ırkı var

Seni iyi tanıyorum sende beni
Sağın solun beli değil soruyum
Ceseret varsa sormak gerek
Kapını açıp kim giriyorsa içeri
Seni tanıyor demek düşünelim
Karıştı demek ortam kaçalım

Sen yoksun yanmıyor lanbalarım
Yollar karanlık ay doğmadı burda
Kalbim dinlemiyor yoksun istiyor
Sayıklıyor seni yatmadı ki geceler

Şafakta kalmadı ki yıldızlar gel