Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Yarım kaldı sevemedim ben sizi
Ayrı kaldım hanginizi ben seçim
Brinizi ayıramam ya hep yada heç
Benim tuzum nefesimdir sevginiz

Dediklerim olsun yoksa yaşamam

Ben burda yas tutum sen orda güldün
Reva deyil ki burda bu bana çoktur
Sana Allah yardım etsin bei bilmem ki
Şıkeyet etmiyorum sen gülmen lazım

Etrafa gül yeter beni sen boş ver

Sen ağlatın yılarca o işte benim
Kazandınmı bilmem seviniyorsun
Zararda olanlar hesap yetmiyor
Hırs bastı bu insanları aç gözlü

Ağlayan gözlerim benim öz gözüm

Sevgiler toplanmış yer yok ki bende
Unutum ben adını burdan geçmedi
Yazmışım geçtiği günleri ben sayardım
Yanlızım uğramaz o adamı demem ki

Adı gizli bende gizli çıkaramam özeldir

Doymuyor insanlar görmezden gelme
Tarla çamur çıprak ayak çuval boş
Fakir evde sekiz çocuk karın aç
Bak etrafa dağıt bıraz vergi say

Zaman kısa çabuk geçti ben o değilim

Yüklendi üstüme süçlar üst üstüste
Birgün gelecektir sileceyim bunları
Kim yükledise ben bunları verecem
İşlemedim ben suçsuzum hakim bey

Ben suçsuzum haketmedim bunları

Çıkardım zanetme seni aklımdan
Kalbim ne söylüyorsa yazıyorum
Sana ayıt sözler tek tek birikimiş
Vermiştin sen sözü yalancı çıktın

Gözümden dökülen yaşlar birikse

Gönlüme söz geçmedi her yerde arıyor
Uzaklarda kalmışım gidemiyorum ben
Bu kadarmı ucuzdur bu sevgim öldürdü
Beni burda ağlatan bulacaktir allahtan

Bekledim ben yılarca bu yolar bitmedi

Göz yaşlarım senin için kıymetini bilemedin
Toplamışım şişe şişe istiyorsan gönderirim
Senin için ne yaptımsa heba oldu emeklerim
Bu yapılan bana çoktur gizli beni öldürseydin

Adını sen koy cezama ben razıyım burada

Henüz on üçünde gurbet ellerde
Dolaşıp durmuşum kuru dal gibi
Kar çiçeği gibi Çamlıbellerde
Hayaller kurmuşum tıpkı lal gibi

Ne gönlümü açtım yaren yoldaşa