Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

İsiyan var içimizde uzaktan bakıyorlar
Savaş var gülüyorlar ağlıyoruz vatana
Dar ağacı ortada asılan yok ki bakam
Ağıtlar şarkı oldu güllenler var uzaktan

Bitti sözler başla yeniden oynuyalım

Kışta doğdum yaz ısıtmaz bağ bozuldu görmedim
Talan vurdu bağ bostanı neyidi benim günahım
Gece yolda gündüz yağmur dolu yağdı mahfoldum
Aklım yok ki kalmamışki tek kalmışım ne yapım

Nefret etmek kolay taşımak zordur
Yaparsan o kimse izdırap çekse
Sen vurdun canlı arkadan hançer
Günah nasıl şeydir yapana kalmaz

Ağlayanın malı gülene kalmaz

Sevdim ben birisini arıyorum her yerde
Aşk başkayımış düşenler çok haklıyımış
Gözüm gezdi kalbime söz geçmyori ki
Ateşi beni yaktı külünü ben saklıyorum

Aşkın beni yaktı sen yoksun ki burada

Ayak sesi var yatarken rüyalarım da
Sehrediyor uzakta biri var el salıyor
Can atıyorum görmek sevenler kim
Küsmedim küsmek istemiyorum ki

Eritmek istiyorum dağlardakı karları

Osamanlı tükenmiş uzaktan bölüyorlar
İngiliz var fıransız ölen yunan kaçıyor
Atatürk ü bilmezler çıktı döktü denize
Ülke benim defolun bayrağınızı götürün

Cumuhurriyeti var artık eşit biz olacağız

Görmedim yoken ölmüş babam
Sevgide sınır yok gözlerim arar
Küçüken sevginin tatdı nasıl ki
Şimdi olacaktı ben anlıyorum

Öğrendim babmdan sevgi güzel

İstemezdi yalanı yalan yanlış yapmayın
Sevgi ver çocuğa arkasında baba var
Babalar çok seviyor çocuklar anlar onu
Yılda iki gün vardır birisi de baba dır
Annalar unutulmaz babada yanındadır

Can cananı arar yolda
Daha ne yapım burda
Filim koptu divaneyim
Dayanamam gidiyorum

Haklı hasız aramadım

Dertlerim benimle sanki misafir
Git desem ağlıyor alışmış sanki
Yediyim iştiyim ayrı gitmiyor
Ben alıştım gitse artık koymam ki

Dertlerim alışmış beni ağlatmaz