Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kendi kendime sordum hatayı bulamadım
Ya ben uzak kalmışım yada görmüyorlar ki
Sabırım kalmadı ki yalan yanlış yazıyorlar
Geri adım bende yok yazıyorum okuyun

Bilerek yazıyorum yok efendim değilmiş

Yol uzun gitmekle bitmek bilmiyor
Sehretmek istedim felek koymadı
Aşk acısı beni ağlatı her gün
Sevgim yalan oldu gömdüm içime

Umudum kalmadı hayelmiş meğer

Kan gölüne döndü görmez insanlar
Hak hukuk hanı insan hakı bumudur
Ölen insan müslümandır farketmez
Filistin bitecek karşı koyun ölmesin

Müslüman yokmu görmezmi bunları

Acı çekiyorum haberdar edim
Sen orda ben de burdayım
Sefil oldu kafam durdu çalışmaz
Seni aradım yoksun ki burada

Elimi atığım herşey yok oldu

Fani dünüya beni sen ne yapmışsın
Ağlayanı görmüyor güleni görmez
Baş belası yoksuluk fırsat vermez ki
Azırayıl hesabımı yok sen vaz geç

Bu dünüyaya sığmıyorum çok dardır

Yolları aşmaya varmısın sen benimle
Zalim zulüm yapsada biz kavuşuruz
Sevdamız meşk yapar dinlermi seni
Kendini yakacak bu yoldan dönmez

Baş koydum bu yola seni bilmem ki

Bir kadın tanıdım adını yasemin dedi
Çok çabık ısındım konuşmak istedim
Onunu için ben de evde bekliyorum
Onu bilmiyor ki görmrdim bekliyorum

Evet demedi ki arkadaş olabilir dedi

Bela beni tutmuş bende belayı
Yakamdan tutmuş bırakmaz beni
Öptüm ben elini yalvardım da boş
Suçsuz yere ezdi beni unutmam

Yılarca ağladım dönüp bakmadı

Açılmış sofralar dizilmiş yemek
Musafir sesledık geldi komşular
Ezen okunmadı bekliyoruz biz
Ya hurma ikiram ederler yada su

Kokusu çok güzel taze pidenin

Geçmişi ben unutum yeni yazdım okuyun
Siz orda ben burdayım köprü yok ki arada
Çare tükendi bende yardıma gelen yoktur
Acı var içerimde sorsan da bilmem ki ben

Demir yolu çok uzak kara yoluyula gelsen