İnsan,
Enteresan bir varlık.
Deniz gibi,
Ne zaman dalgalı,
Ne zaman düz, çarşaf gibi,
Belli olmuyor.
Ellerim görünmez,
Kirden-pastan,
Simsiyah...
Parmaklarım,
Nasır bağlamış,
Kaba saba,
Eriğin suyunu seviyorum.
Koruğunda....
Hele nar suyuna katılmış
Kırmızı şaraba
Bayılıyorum
Şeftalinin suyunu seviyorum
İstanbul denince akla,
Kız kulesi gelir.
Benim Kızım....
İstanbul denince akla,
Boğaziçi gelir.
Benim Kızım....
Çisil çisil yağan yağmur
Yıka damlalarınla tüm ruhumu
Al götür benliğimi
Deli-divane karışayım
Sokaktaki sel sularına
İyiliğin şartı beştir.
İlki tez olmalı,
İşe yaramalı,
Bir yarayı kapamalı.
İkincisi gizli olmalı,
Duyurulmamalı.
İyi niyet:
Sözlük anlamı,
Niyetin iyi olması...
Karşısındaki ile ilgili,
İyi, olumlu, ve pozitif düşünme.
İstismar:
Seni,
İstanbul’da ,
Kabataş iskelesinde bırakıp,
Vapura bindiğim anda,
Gözüm seni,
Radar gibi izledi.
Elimde kağıtlar,
Çocukluğumun,
Göremediğim, denizini arıyorum.
Kağıttan gemiler yapıp,
Uzaklara yelken açmak için...
Geleceğe dair,
Kimi, göz rengini alır,
Kimi yanakdaki beynini...
Kimi ekşi sever,
Kimi çayın vazgeçilmezliğini...
Kimi sevecendir oldukça,
Kimi durgundur var oldukça ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!