İçimde, bir tutam sitem...
Bir çimdiklik,
Hüzün olurdu sesinde...
Ve gözlerinin karasında,
Erirdi bakışlarım...
Tek tek tırmanarak çıkardım,
Evet,
Çok zor fakat,
bir o kadar da,
kalpten bir yol, bu yol....
Hayat yolu....
Tüm yorgunluklarını,
Sence,
Özgürlüğüme
Düşkün müydüm?
Peki neydi?
Sabahlara kadar,
Tanrı’ya,
İçimde,
Büyük bir sıkıntı var.
Patlamaya hazır,
Bomba gibiyim.
Kopacak biraz sonra,
Çok büyük bir çığ kütlesi,
Marttı
Cemreler peşpeşe düştüler
Önce havaya,
Sonra suya,
Ve en sonunda
Toprağa düştüler
Ufuklarımız
Kör duman içinde
Yağmurun ardından gelen
Bir dinginlik
İnsanın içini
Bir hoş eden duygular…
Belliydi doğacağımız gün,
Doktorlardan bilgi alıyor
Ebeveynler
Büyüyoruz aniden şaşırarak
Ne çabuk geçti o yıllar
Araya sıkıştırıyoruz gençliğimizi
Her şey biter doğada,
Günler biter, haftalar biter,
Aylar biter, yıllar biter…
Sonsuz değildir hiçbir şey…
Gün gelir ömür biter.
Bitmeyecek diye hissettiğimiz,
Sen, en çok ta...
yağmurlu günlere yaraşırsın...
Islak yollar, ıslak dallar,
ve ıslak yapraklarda,
dinlencedesin.
Yüzünde parlak ışıklar...
Gel ve,
Bütün ruhumla,
Yeniden yaşat beni.
Yeniden aşkı hissettir.
Yeniden filizlendir ruhumu.
Filizlendir ki ulaşsın ruhum gökyüzüne. Bulutlar da uyanıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!