Müyesser Doğan Şiirleri - Şair Müyesser ...

SİYAH'IN BEYAZ TONUDUR KEFENLER
DERYA

Ben bu dünyayı sevemedim derya....
Baharları kuyruklu yalan,
Her renk soluyor birgün.

Ah şu susmaların yok mu ?
Sessiz devrimin çığlığı gibi kuytularım da...
Susarak söylediğin bir milyon
Kelimenin esiri olmuş gibiyim
Ankara'nın gri sokakların da ...
Ah şu susmaların yok mu ?

Merhabalarım da saklanır ,
ağrılık çığırtkanları,
Bak sevdiğim ,
Yolunu izini kaybetti selamlarım.
Bir dünya ki ,
sarpa sarmış namusunu arını,

Gökler yarılır da bir gün
Kıyamet kopar gözlerin de
Avuçlarına doldurup melekler
Mavi gözlerime göğü bırakıp
Bir hikaye yazıldı ismi kader...
Ben annemin kalbinin sesiyle uyudum günlerce

Bazen kalbime ,
sığınacak kelimeler arıyorum...
Bi şiir'ler olsa da ,
kaçıp da ruhumu yaslasam
hisli dizelerine...
Huzur kuşları varmıdır meselâ,

Kenetle ellerini ellerime,
Gözlerini kapa,
sessizce denizlere gidebiliriz.
Bulutların üzerinde,
Pamuktan bir yatak.
Hadi düşle ,

Sustuğum yer de paslı cümleler dökülür,
Ankara'nın aksak kaldırımlarına,
Konuşmak kelimeleri yorup,
Mecburi anlamlar yüklemez miydi zaten,
Yaralarımızın Sığıntı Anlatamadıklarına.
Sayfalarca Sessizğindeyim gecenin,

Hayatın uzun yolculuğunun kısalığını ekseriyetle sonunda anladığımız bir illüzyondan ibarettir yaşam.
Herkesin bir hikayesi,bir kahramanı,bir celladı bir savaşı var bu yolculukta.Her defasın da sıfırdan başlatır gibi güne uyanmak.Bu telaşelerin içinde,bu ârz denilen Cendere de bir çıkış bir nefes alış duragı gibidir şiir.
Kalın kitpların romanların tek bir şiir de anlatılabildiği ve okuyanın kendinden bir parça bulabildiği duygu resilati gibidir edebiyat'ın bu muazzam türü.soyuttan somut'a dökülmüş duygu raksını bulabildiğimiz sahiplenebildiğimiz .ruhumuza acıtan sancıtan ya da kelebekler uçuran bu hal ve hislerin hayal de kelimelerle resmedilmesidir şiir.
İşte bu yüzden kalem den kelam'a döküldü düş çobanı.derinlerimizde ki hakikatlerin varoluşunun gözle göremediğim fakat dokundukça varlığı en derinden hissettiğim duygu zirvesinin bir eseridir.
Çıraklıktan ustalığa geçtiğim bu eser ben den çıkıp ait olduğu yüreklere ulaşması umuduyla.
.

Yıkıldı gözüm de koca bir İrem ,
Bir alaca kelebek kozasın da öldü.
Kurşun şimdi senin gözünde paslı bir damladır,
Vuruldukça yaşayan bir küheylan içim de sevdan
Bir şairin şiirden duvarlar yıkıldı bak,
Bak

Alayı yansın sevdaların,
Vefa nerde bir sır,
Kimin kalbin de bir düğün gecesi.
Bu gece elleri kınalı,
bir gelin duvağını yakar,
Bu gece bir adam nokta kadar.