Baba gönüllere ebedi taht kurdun
Fani dünyamızın sessiz kralı oldun
Terk eyledin bizi neden öksüz koydun
Gönüllerde yaşa Kral Müslüm Baba
Türküler söyledin bize örnek oldun
Sabah usulca perdeyi aralayıp
Gün ışığına el sallıyorum.
Gülümsüyorum bahar çiçeklerine.
Sonra; nisan yağmurları oturuyor kirpiklerime,
Soruyorum,
ben mutluluğun neresindeyim?
Anasının yavrusunun saçını okşadığı
Şefkatle sarılıp, öpüp, sevip kokladığı
Üstüne titreyip, kem gözlerden sakladığı
Üzerime düşeceğin o gün gelecek mi?
İşime giderken güle güle diyeceğin
Hangi aşkın temeli sağlam ki?
Olmuyorsa zorlama dostum
Her yürek yol geçen hanı değil
Yanlış yerde konaklama dostum.
Yakışmadı sana...
Aniden, zamansız gidişin yakışmadı!
Yıllarca seni aradım
Sensizlik içimi yakmıştı
Yıllar sonra tam bulmuşken
Yakışmadı sana...
Çekilmiyor
Canım aşkım sensiz dünya,
Sensiz yaşam çekilmiyor
Vermiyor
Teselli vermiyor sensiz hiç bir şey
Çalmaz oldu kapımı
Bir telaş var gün batımında
Gece ve gündüz bir birine karışmış
Kızıl ve mor lacivertle yarışıyor
Kaos yaratıyorlar adeta
Yalnız yürekler kıvranıyor sancı içinde
Caddelerde insan kalabalıkları
Özleminle yakma yüreğimi
Uyan Kara Kız, hadi uyan!
Hangi düşlere gözlerini yumdun
Yalancı dünyanın ikinci baharında
Aç gözlerini, saf değil düşlerin kadar
Açık gözle gördüğün kabuslar.
Bıçak kemiğe dayandı çaresizim...
Asla isyan etmedim,
Ne gelirse mevladan dedim.
Eyvallah çektim…
Ama ben de insanım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!