***Bir gün beni anladığın zaman gel!
Daha önce gelme...
Kırılacak bir yanım kalmadı,
Lime lime oldum...**
Demiştin ya…
Seninle beraber çıkmıştık,
Sevda dolu yola…
Ne yeminler edip, sözler vermiştik,
Şahitler huzurunda…
Anladım ki,
*ne mahkeme ayırır
Ve ben susadım... Hava soğuk...
Ver nefesini, susuzluğumu gider,
Sar, ateşinle ısıt beni...
Sensizlik, çölde toz yutmak
Sensizlik soğuk yorgana sarılıp uyuyamamaktır.
Öyle mahzun ve çocuksu
Bakma gözlerime
Gözlerinde kaybolurum
Dilim lal olsa, gözlerim konuşsa da
Arkama bakmadan bu sefer gidiyorum
Yoksa yüreğim isyan eder dayanamaz
Yüreğimde biriktirdim kelimeleri
Gün olur da güzel cümleler kurarım diye
Sol yanımda hayat durdu,
Sevda yolları kesti
Mahsur kaldı gönlüm!
Seni seviyorum diyebilecek
Çık git hayatımdan
Geldiğin yere geri dön
Boşunaymış yürek acılarım
Sabaha kadar
Uykusuz kalmalarım boşunaymış
Şarkılarda şiirlerde seni aramalarım
Karanlıktan korkarım
Yavaş yavaş akşamın matemi çöker üzerime
Tepeden tırnağa hüzne bulanırım
Yüreğim toz duman
Yüreğim fırtına boran
Alaca karanlık basmadan sığınacak yer ararım
Alışma bana, alışma dedim…
Sen, alıştım sana bir tanem
Alıştım… Diyerek yoluna devam ettin…
Böyle sevda görmedim hiç
Çok denedim vazgeçiremedim
Seni… Benden…
İstanbul da sen vardın
Sen de İstanbul.
Adın aşktı…
Her sabah;
Vapur seslerine karışırdı kahkahalarımız
Avrupa’dan Asya ya uzanırdık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!