Damarlarımda dolaşan kan
Anafor olur çağlar
Döner gönül kafesimin etrafında
Girdap gibi, çeker içine...
Alıp verdiğim nefes gam!
Felek dersem elinde kağıt kalem
Anamla babam sevmişler birbirlerini
Pınar başında, bağ evinde buluşup görüşmüşler
İyi günde kötü günde…
Hastalıkta sağlıkta, diye söz vermişler
Evlenmişler köy meydanında
İstedikleri birazcık mutluluk
Anlasana…
Gönlüme zincir vurulmuş
Yüreğim paslı.
Sevme beni
Çok üzülürsün.
Vazgeçemezsin
Çekilmiyor, canım aşkım çekilmiyor
Sensiz dünya, sensiz yaşam çekilmiyor
Vermiyor, hiç bir şey teselli vermiyor
Mutluluk kapımdan içeri girmiyor
Ölsek de ayrılmayız demek yetmiyor
Gecelerin ay ışığı
Ya da
Karanlık...
Hiç fark etmez!
Aklına getirme düşünme beni…
Rüyalarına da alma!
Ağlama…
Ağlama hiç boşu boşuna!
Akıtacağın iki damla gözyaşı silahına da sarılma!
Hele,
Hele sende ki o timsah gözyaşları,
Silip götürmez ki…
"Giderken, 'boşuna bekleme, dönmeyeceğim' demişti..."
Hiç otobüs duraklarında bekledin mi?
Otobüsleri tek tek gözlerken,
"bundan da inmedi, belki diğerinden iner" diye
Otobüsleri sayarak,
Tabiat kış uykusuna yatmış yüreklerle birlikte
Tüm dostları yanında
Gökyüzü yıldızları toplamış
Samanyolu da onlarla…
Yağmurun bulutları var, oda yalnız değil
Ben kendi kalabalığımda,
Sevmelerim ağırdır her yürek kaldıramaz
Benim aşkım mazi olup masallarda kalamaz
Unutulacak aşklar bana göre değil
Benim aşkım mert olmalı
Nefesime ses, sazıma mızrap olup
Dillerde şarkı, şarkılara güfte olmalı…
Soru sorma bana arkadaş!
Sevemez her yürek benim gibi,
Sevdamın değerini kimse bilmez.
Dinmez gözyaşlarım sevda uğruna,
Yürek acılarım gitmez kapımdan.
Ben seni böyle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!