Nergis çiçeğini çok severdin...
Söz vermiştin!
Nergis mevsiminde gelecektin...
Bende söz vermiştim
Sen gelmeden çiçekler dikecektim!
Sözümde durdum,
Sen benim için bir arkadaş
Bir dosttun!
Hatta seni çok seven aşığındım.
Ama şimdi?
Umudum iken
Düşüm oldun.
Yanı başımda iken uzak olduk
Uzak olunca da özledik hasret kaldık
Resimlerle avunup, hayal kurduk
Hüzünlere daldık, hazanlarda kaybolduk
Teslim olduğum karanlık gecelere
Varlığının hayali ile dayandım
Unut beni dedi veda edip giderken
Sanki onu seven ben değildim
O da beni hiç sevmemiş
Dünleri hiç yaşamamış gibi
Bugünden bihaber
Yarınlar ise meçhul
Sevmek alışkanlık, aşk yalan diyor
Ardında bırakıp yalnız gidiyor
Sevgimi anlattım alay ediyor
Söyle arkadaşım sevmek ayıp mı?
Çekemem bu derdi artık yıkıldım
Otur karşıma bak gözlerime!
Önce kara kışları sıkıca giyin üzerine,
Sonra;
Saçlarını topla, sert poyrazlar dan savrulmasın!
Yüreğinin ışıklarını da söndür, loş kalsın…
Ben alışkınım, karanlıklarda kalmaya,
****
Sazımı asın duvara yalnız kalsın bahtı kara
Vasiyetim tüm dostlara türkülerle gömün beni.
Sazımı asın duvara yalnız kalsın bahtı kara
Vasiyetim tüm dostlara türkülerle gömün beni...
***
tavan yapan duygularım arasında depreşti yaralarım
kazınmışsın yüreğime
içimde saklı sevgin, zulada hasretler
şarkılarda nakarat gibisin her dinlediğimde dilime dolanan
duy feryadımı suskun kaldığım anlarda
ömrümü çalan beni benden alan
Görüyorum
Duyuyorum
Biliyorum…
Rüyalarımda seni görüyorum
Aşkım diye seslendiğini duyuyorum
Seninde sevdiğini biliyorum…
Tek tek sönerken, sokak lambaları
Karanlığa gömülür umutlarım.
Bulamam yolumu
Yalnızlık melodisi duyulur
Son duraktaki orkestradan.
Gözlerim dolu dolu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!