Sana gelmeye cesaretim yok
Sana aşkımı anlatamadım
Güller açan yüzünü gördüm
Kadife sesini duydum
Ama sen yüreğine kilit vurdun
Beni yüreğinin kapısında koydun
Hani bam başkaydım ben?
Gördüğün günden beri,
Büyülemiştim seni…
Hani geceleri uyuyamıyor,
Gündüzleri yiyemiyordun.
Nasıl da dalıyordu gözlerin,
Sen, seninle kaldın mı yalnız?
Bilir misin bensizliği, benim sensizliği bildiğim gibi?
Mum olup yandın mı bir köşede,
Eridin mi içten içe?
Gölgelerin peşinden koştuğun oldu mu hiç? O diye…
Hayal perdesine ilişti mi gözlerin?
Yalnız kaldın mı hiç zifiri karanlıkta
Buz gibi zemheri ayazında üşüdü mü yüreğin
Öyleyse hiç düşünme
Karanlığına şafak olsun yüreğim
O zaman anlarsın beni
Benim sensizliğimi
Yemin ettim
bırakacaktım acılarımı rüzgarlara
estikçe alıp götürsün sensizliğin acısını dağlara
yemin etmiştim
ıslatmayacaktım gönül toprağımı
Yanı başımda iken uzak olduk
Uzak olunca da özledik hasret kaldık
Resimlerle avunup, hayal kurduk
Hüzünlere daldık, hazanlarda kaybolduk
Teslim olduğum karanlık gecelere
Varlığının hayali ile dayandım
Eski sandığın kilidini açtım!
Geçmiş yıllardan kalan
Naftalin kokulu anılar vardı içinde.
Yamalıydı hepsi
Sevdamda karışmış aralarına
Bir numara büyük geldi olmadı bana.
Dün seni gördüm, düşle gerçek arası.
Hiç böyle görmemiştim.
İçim kıpır kıpır oldu, liseli aşıklar gibi
O kadar yakındım ve sen o kadar yakındın ki,
Mis kokunu içeme çekerken,
Parmağımı uzatsam, dokunacaktım tenine.
Beni anlayan tek sendin
Sen, başımı göğsüne koyduğumda
Tenime sinen sigara kokusunu içine çekendin
Saçıma sürdüğüm jöleye yüz sürendin
Çift kişilik yatakta, sımsıkı sarılıp
Tek vücut yattığım tek desteğimdin
Ölümden hiç korkmadım,
Canımı allah verdi allah alacak biliyorum
Yaşam ile ölüm arasındaki
O incecik çizginin tam kenarındayım şimdi
Azrailin soğuk nefesini ensemde hissettim.
Elbet bir gün ölümü tadacağız, öleceğiz…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!