Has bahçe içinde bülbüller öter
Aşkın ateşinden dumanım tüter
O yardan ayrılmak ölümden beter
Ölüm ver Allah ım ayrılık verme.
Bahar seli gibi coştum çağladım
Ateş düştü evimize
Gidemedik köyümüze
Elin yurdu neyimize
Ölüp gittik gurbet elde
Anam günlerce ağladı
Sarardı gül benzim güllerim soldu
Dertlerim çoğaldı çekilmez oldu
Ne olduysa bana felekten oldu
Ömrümü bitirdin hayat sen benim
Beni koyup gideceksin sen yine
Nolur hatırımı sor da öyle git
Eriyip gidiyom bak günden güne
Nolur hatırımı sor da öyle git
Sen gidince hepten yalnız kalırım
Yüreğinden söküp beni atsanda
Gücenmem sevdiğim sana gücenmem
Çıkarıp mezatta beni satsanda
Gücenmem sevdiğim sana gücenmem
Çatma güzel kaşlarını
Sil gözünün yaşlarını
Bırak bütün işlerini
Üzülmek sana yakışmaz
Hep kendini üzüyorsun
Partide çalışır sekreter Şazen
Yorulduğu zaman dinlenir bazen
Yaptığı işlere gösterir özen
İşinin ehlidir kızımız Şazen
Sabah dokuz olur partiyi açar
Mevsimi gelmeden yaprağım döktüm
Zalimin zulmüne hep boyun büktüm
Şu yalan dünyada canımdan bıktım
Yaşam hevesimi kırdın sen dünya
Ay gibi parlıyor yüzün
Seni gören mest oluyor
Söylemeye varmı lüzum
Seni gören mest oluyor
Ömrüm geldi geçti seni anmaktan
Eridim yok oldum sana yanmaktan
Usandım ben daldan dala konmaktan
Benim bu halime sen sebep oldun
Bahar geldi açmaz oldu güllerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!