Duman sardı Boztepe' nin başını
Yeter artık yıkma hilal kaşını
Ağlama yar sil gözünün yaşını
Kendini üzmeye değmez bu hayat.
Kendileri köşkte, sarayda yaşar
Halkın sorunları başından aşar
Yoksul geçinemez sabırlar taşar
Buna dur demenin zamanı geldi
Şu mazlum halkın ahın alana
Vatanımda kanun, yasa kalmadı
Kimse bunun nedenini sormadı
Adalet de hiç yerini bulmadı
Terazi tartmıyor düzen bozuldu
Danışıklı mahkemeler kuruldu
Eğer benden başka dala konarsan
Eyvah sana, yazık sana yuh, sana
Beni değil, yad elleri anarsan
Eyvah sana, yazık sana, yuh sana
Gelenden, geçenden haber sormazsan
Gençliğimden hiçbir eser kalmadı
Saçlarım ağardı, belim büküldü
Yıllar akıp gitti çilem dolmadı
Al felek bu hayat hep senin olsun
Ellerim kırıştı, yüzüm asıldı
Küçük yaşta terk eyledik sılayı
Düşürdü yoksulluk gurbete bizi
Çalışmak isterdi evin alayı
Çekilmiyor idi herkesin nazı
Babam işçi idi yoksulluk vardı
Kimse sormaz hallerimi
Rüzgar kırdı dallarımı
Kar kapattı yollarımı
Gelemem gülüm gelemem
Gurbet elde kaldım naçar
Gel Gayrı
Yıllarca yolların bekledim gülüm
Saçlarıma aklar düştü gel gayrı
Yaşım ilerledi büküldü belim
Saçlarıma aklar düştü gel gayrı
Bir kerecik değse elin elime
Kollarımı sarsam ince beline
Hayran kaldım senin gibi geline
Aklımıbaşımdan aldın sen gelin
Beni hülyalara saldın sen gelin
Sevdana düşeli gülmedi yüzüm
Yar hasreti gençliğimi bitirdi
Senin hasretine dayanmaz özüm
Yar hasreti gençliğimi bitirdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!