Kalmadı dünyada tutacak dalım
Soldu gönlümdeki tomurcuk gülüm
Yare gidem dedim bağlandı yolum
Hayat artık seni çekemiyorum
Ne acısın hayat beni çok üzdün
Güz mevsimi geldi havalar serin
Yardan ayrılmışam yaram çok derin
Dolduramaz kimse o senin yerin
Ayrılık hasreti çektirme gayri
Senden ayrı kalmak beni bitirdi
Şu ışık dünyamı karanlık ettin
Gayrı tutunacak dalım mı kaldı
Beni tek başıma bırakıp gittin
Gayrı tutunacak dalım mı kaldı
Sen gittin yerimden kalkamaz oldum
Kurban olam gözlerinin yaşına
Niçin üzülürsün boşu boşuna
Yeter herkes baksın kendi işine
Kendini üzmeye değmez bu hayat
Kimi nala vurur, kimi mıhına
Gönül sevdiğinden ayrı kalınca
Başında dumanlar tüter cananım
Arayıp ta sevdiğini bulunca
Gönlündeki güman biter cananım
Takatın kalmazsa kanat açılmaz
Kanat açıp yükseklerde uçulmaz
Serden geçilir de yarden geçilmez
Yarsiz dünya yaşamaya değmezki
Kollarını açıp boynuma sarsan
Arada bir gelip hatırım sorsan
Güzel yanağından bir buse versen
Deli gönlüm hoş olurdu sevdiğim
Sinemdeki aşk ateşin söndürsen
Sevdiğin Canandan ayrı kalınca
Yaprağı dökülmüş dala dönersin
Uzun gecelerde yalnız olunca
Ateşi kararmış küle dönersin.
Yalnızlığın özlemini çekersin
Şırıl şırıl sular çağlar
Yeşile büründü bağlar
Nazlı yar sılada ağlar
Dön gel yarim gurbet elden
Gurbet bizim neyimize
Bunca acı bunca zulüm
Yaptınızda doymadınız
Bunu yapanlar çok zalim
Bizi insan saymadın
Halkı yay gibi gerdiniz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!