Kaç zamandır soramadım
İçime attım, meşguliyet adına kandım evet, aldandım
Mütehassis olan bir kalbin incinmesi, hiç söz etmeden edebi nefeslenmesi ne latif
Ve fakat bu hakikati anlamak için hissiyatım, naifliği terennüm ederek, tefekkürün ikliminde inşa edilerek ayılması lazım
Ne vakit zarif birnezaket görsem
Gönlümde hasret, gün kasvet mi kasvet
Şaşırdım kaldım yaran, aşk kime kısmet
Bulutlar uzak, umutlar olmuş birer tuzak
Gök mavisine hasretiz, aşksız kalmasak
Hala aşkın kollarında soluyorsun
Yolun girdaplarında nefessiz kalarak yine ürperiyorsun
Arkası gelmeyen merak sağanağında gözyaşlarına yaslanarak bekliyorsun
Tükenmeyen umudunla ve kalbi serinliğinle ey hak diyerek sabrı nefesleniyorsun
Biliyorum neler hissettiğini
Ah u zar ettiren en sıkıntılı halleri, boyun büktüren vakti
O vakit akıl kar etmiyor, irade zafiyete meylediyor, izan sukut ediyorsanki
Hangi lahzayı ansam
İçimi burkan nazarlarımı karartsam anmasam
Ruhumdan neşet eden hissiyatı vicdanın lisanıyla okusam
Aklım ve izanım başkalaşıyor ayrı bir hissiyat kapısı aralanıyor hicran içine alıyor
Ne sevgiyi layıkıyla tattık
Ey yapraklar siz bari anlayın,
Koparken, savrulurken yaşayın,
Hasreti kavuran sevdayı koklayın,
Siz bari yerenlere selam yollayın.
Mahzunum, mağdurum seslenemem,
Biliyorum ki sukut edersin
Her hikmet ve nimeti kalbinin sahibinden beklersin
Bela ve şer konusunda ne kadar dikkatlisin, hassasiyeti sanki öğretensin
Niçin bu kadar muvazene içindesin, hiç rahat yüzü görmeyecek misin
Yoksa bu hal üzere yaşamaya mefkuren için bedel misin
Size olan hasretimin,
Ateşiyle kavrulurken,
Kıyafetim figan ediyordu.
Değildi şikâyeti, yok olmak,
Tarumarı yaşamak,
Sessizliğinde bitmek.
Bazen yazmak
Kifayet etmiyor,
Sine hakkıyla
Ayan edilemiyor
Ne zaman hüzün
İkliminde nefeslensen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!