Hissettiğim her rüzgarın
Bağrımı delen hicranın, ah u zar ettiren figanın
Ne vakit aklıma gelse, içimi titretse, kalbim hüzüniçinde inleten vicdanın
Ruhuma acı veriyor, hiçbir zaman dirliğe ermiyor, ufkumdaralırken sualler tükenmiyor
Sukut ettirir vicdanım
Yadından kalan hüzünlü sancılarım
Hasret sunan ve yüreğime elem zerkeden eşsiz acın
Hicran sahanağında hala tutsağım
Benimle gidecektir iksir-i aşkın
Ne kadar afallamıştım, demek ki şaşkınlık bu diye yakine andım
Onca yaşadıklarım, fevkalade öemseyerek hafızama koyduklarım nafileymiş
Bir gerçeğin, hisseden kalbin ve ruhu yetinin, anlamak kabilinde inşirahı farkın
Halime sudur etmesiyle, filizlenen umutların latif mealine o an muttali olmuştum
Anladım ki senin yokluğunda
Bir yanım hicranın ellerinde çok çaresiz
Ne kadar sabrı denesem de olmuyor işte sen gelmeden
Her yer ve yanım bom boş
Sanki duvarlar üzerime yıkılmak istiyor
Başımı aldım gidiyorum
Hesap etmediğim bir istikamete doğru yöneliyorum
Hazanlaşan ağaçların altından ve terki mekân edilen sokaklardan
O kadar sakin ve fakir ki
Kim ve kimseler yok, terk edilmişlik yüreğimi dağlıyor
Bir hüzzam şarkıydı yüreğimi dağlayan
Yitik yıllarımın hicranını yeniden hatırlatan
Sızlatan bağrımı yakan ve hıçkırarak ağlatan
Kimbilir şimdi nerdedir...
Hangi iklimin serencamında
Hangi umutların nöbetindeydi
Yar…
Bilmem ki ne suçum var
İçimden çıkmayan derin bir sızı var
Gözyaşların aktıkça yüreğim suskun bir mezar
Ne vakit seni ansam, yâdınla firkatine kansam, sabırla yol alsam hal ağlar
Artık açılmayan kapılar var, suskun duvarlar beni arar, sessiz sokaklar hıçkırıklarıma kanar…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!