Halimi
Sana anlatabilmeyi
Ne kadar çok isterdim bir bilseydin
Belki
Aşk için ilk gözyaşlarım
Bazen
Can çıkmadan huy çıkmaz derler ya
Ruhun daralmalarında ayazlar kuşatır anla
Kalp
Sahibinden azade olunca nahoş umutla,
Uzadıkça sensizlik, öfkem birden kabarıyor.
Her zerremi ihata ediyor, çaresiz koyuyor.
Benliğimden ediyor, muvazenemi bozuyor.
Hasretim sinemi eritiyor, derbeder bırakıyor.
Yoruldum, her akşam sensizliği demlemekten,
Haydi...
İnat etme, nafile yere üzülme
İnsanız, dert ve çilelerle bir olacağız yerinme
Bizler zafiyetlerimizle varız, ummadığımız kadar hassasız
Bazen bir söze ve bazen de gözlerden akseden sezgiye duyarlıyız
Belki biraz fazla alınganız, kalbi hassasiyet için ne kadar azimkarız, lakin kızarız
Niçin...
İnkar ediyor, düşünmüyorsun
Yıllardır sabrımı deniyor ve kükrüyorsun
Hiddet ve şiddet içinde, yüreği daraltan kişilikte haykırıyorsun
Neden beni değil de başkalarının sözlerine inanıyor ve kırıp döküyorsun
Hiç mi vicdan azaba duymuyor, geceleri rahat uyuyorsun, insan olmaktan mı uzaklaşıyorsun
Henüz sine-i efkarım için sualler bitmedi
Suskun gönüller misali ne gözyaşları dindi en gamla yetindi
Şikayetin fayda olacak nefsaniliğine tevessül etmedi
Bahtı için boyununu büktü, sabırla hihmetin sırrına iltica eğledi
Ağlayan kim söyleme derman olamam
Kimseye söz edemem biliyorum
Naçarlığımla kalbi yılgınlık içinde yalnızlığa yürüyorum
Muhabbet ikliminde, aşkın hamiyetinde ruhumun hicranına acıyorum
Ömür sermayemin bilinçsizliğinde
Müddeti nefeslerin beyhude ve niteliksiz çaresizliğinde
Evet, biraz kolay olanı seçiyorduk
İkna edilmeyi marifet telakki ederek, o an gönlümüzü hadsizce seriyorduk
Zor olanı istemiyorduk, hesabi manadan kaçıyorduk, rasgeleliğe bağlanıyordum
O an ve içinde bulunan anlam serdetmeyen bir zamanda niye aklı serdetmiyordum
Eğer seni
Cilven, işven edaların
Tenini kuşatan urbaların
Saçların
Kaşların, endamın
Yar…
İnsan denen bir canavar var
En acımazsı bir şekilde canlara kıyar
Her türlü tecavüzü nefsi için hak sayar, can yakar
Alalanmış desiselerini ve şer “izm”lerini hanelere sokar
En yakınlarını bizzat sana hasım yapar,sanki masummuş gibi hakem çıkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!