Uzandım o ellerinde tuttuğun çiçeklere
Ne kadar hak ettiğim benliğin derdinde
Seni halk eden Halikın hükmüyle nefese
Bir aşk ikliminde çekilen hasret şevkiyle
Ne anam ve nede babam, o aşka susayan
Yokluğunda, seni anarak yaşamak
Mahzun yüreğimin sızısıyla akmak
Düşüncelerde medceziri koklamak
Yaya kalmak mana bendinde olmak
Çile sabır dirliğimiz için bir hüküm
Kimliğinizin
Nüvesinde yeryüzünde
Vicdan misali güller koparılıyordu
Hissiyat
Nedameti soluyordu
Gelmedin
Nefeslerim sendin
Hissedilen asudeliğin payesiydin
Çaresizdim
Sensiz avare sefildim
Yazıklar olsun sana
Varlığında ki elzem olan an’a
Umutlar içinde nazar edilen zamana
Halin devranında ki hissedilen sancılara
Ahitleşmiştik yürekten
Siz ki aşka nazar ederken,
Kalemin rüknünü bilirken,
Ruh ekseninde terennüm ederken,
En sevgiliye hasret bir hicranla anlatılır...
Hazan bunun için anılır,
Sizin
Nadide satırlarınız
Mesrur olmama vesile oldu
Sizinle
Ruhlar âleminde
Yüreğim
Daraltan hıncımı
Bırakmak istiyorum efkârımla
Yıllarca
Beklemiştim umutla
Halimi
Sana anlatabilmeyi
Ne kadar çok isterdim bir bilseydin
Belki
Aşk için ilk gözyaşlarım
Bazen
Can çıkmadan huy çıkmaz derler ya
Ruhun daralmalarında ayazlar kuşatır anla
Kalp
Sahibinden azade olunca nahoş umutla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!